نشانه ها از نگاه قرآن.بخش چهارم

نشانه ها بخش چهارم

سوره غافر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

13

هُوَ الَّذِی یُرِیکُمْ آیَاتِهِ وَیُنَزِّلُ لَکُم مِّنَ السَّمَاء رِزْقًا وَمَا یَتَذَکَّرُ إِلَّا مَن یُنِیبُ

اوست آن که آیات خویش را به شما نشان داد و برایتان از آسمان روزی، فرستاد تنها کسی پند می گیرد که روی به خدا آورد

61

اللَّهُ الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ اللَّیْلَ لِتَسْکُنُوا فِیهِ وَالنَّهَارَ مُبْصِرًا إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لَا یَشْکُرُونَ

خداست آن که شب را برایتان پدید آورد تا در آن بیارامید و روز را، روشنایی بخشید خدا فضل خویش به مردم ارزانی می دارد ولی بیشتر مردم سپاسگزار نیستند

64

اللَّهُ الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ قَرَارًا وَالسَّمَاء بِنَاء وَصَوَّرَکُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَکُمْ وَرَزَقَکُم مِّنَ الطَّیِّبَاتِ ذَلِکُمُ اللَّهُ رَبُّکُمْ فَتَبَارَکَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ

خداست که زمین را قرارگاه شما ساخت و آسمان را چون بنایی بیفراشت وشما، را صورت بخشید، و صورتهایتان را نیکو ساخت و از چیزهای پاکیزه و خوش روزیتان داد این است خدای یکتا پروردگار شما برتر و بزرگواراست خدا آن پروردگار جهانیان

67

هُوَ الَّذِی خَلَقَکُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ یُخْرِجُکُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّکُمْ ثُمَّ لِتَکُونُوا شُیُوخًا وَمِنکُم مَّن یُتَوَفَّى مِن قَبْلُ وَلِتَبْلُغُوا أَجَلًا مُّسَمًّى وَلَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ

اوست آن خدایی که شما را از خاک ، سپس از نطفه ، سپس از لخته خونی، بیافریده است آنگاه شما را که کودکی بودید از رحم مادر آورد تا به سن جوانی برسید و پیر شوید بعضی از شما پیش از پیری بمیرید و بعضی به آن زمان معین می رسید و شاید به عقل دریابید

79

اللَّهُ الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ الْأَنْعَامَ لِتَرْکَبُوا مِنْهَا وَمِنْهَا تَأْکُلُونَ

خداست که چارپایان را برایتان آفرید تا بر بعضی سوار شوید و از گوشت بعضی بخورید

81

وَیُرِیکُمْ آیَاتِهِ فَأَیَّ آیَاتِ اللَّهِ تُنکِرُونَ

آیات خویش را به شما می نمایاند پس کدام یک از آیات خدا را انکارمی کنید ?

82

أَفَلَمْ یَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَیَنظُرُوا کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ کَانُوا أَکْثَرَ مِنْهُمْ وَأَشَدَّ قُوَّةً وَآثَارًا فِی الْأَرْضِ فَمَا أَغْنَى عَنْهُم مَّا کَانُوا یَکْسِبُونَ

آیا در زمین سیر نمی کنند تا بنگرند که عاقبت کسانی که پیش از آنها، می زیسته اند چگونه بوده است ? مردمی که نیرویشان بیشتر و آثارشان در روی زمین فراوان تر بود پس آن چیزها که به دست می آورند سودشان نبخشید

سوره فصلت

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

9

قُلْ أَئِنَّکُمْ لَتَکْفُرُونَ بِالَّذِی خَلَقَ الْأَرْضَ فِی یَوْمَیْنِ وَتَجْعَلُونَ لَهُ أَندَادًا ذَلِکَ رَبُّ الْعَالَمِینَ

بگو: آیا به کسی که زمین را در دو روز آفریده است کافر می شوید و برای او همتایان قرار می دهید ? اوست پروردگار جهانیان

10

وَجَعَلَ فِیهَا رَوَاسِیَ مِن فَوْقِهَا وَبَارَکَ فِیهَا وَقَدَّرَ فِیهَا أَقْوَاتَهَا فِی أَرْبَعَةِ أَیَّامٍ سَوَاء لِّلسَّائِلِینَ

بر روی زمین کوهها پدید آورد و آن را پر برکت ساخت و به مدت چهار روزرزق همه را معین کرد، یکسان برای همه سائلان

37

وَمِنْ آیَاتِهِ اللَّیْلُ وَالنَّهَارُ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ لَا تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ وَلَا لِلْقَمَرِ وَاسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِی خَلَقَهُنَّ إِن کُنتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ

و از نشانه های قدرت او شب و روز و آفتاب و ماه است به آفتاب و ماه سجده مکنید به خدای یکتا که آنها را آفریده است سجده کنید، اگر اورا می پرستید

39

. وَمِنْ آیَاتِهِ أَنَّکَ تَرَى الْأَرْضَ خَاشِعَةً فَإِذَا أَنزَلْنَا عَلَیْهَا الْمَاء اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ إِنَّ الَّذِی أَحْیَاهَا لَمُحْیِی الْمَوْتَى إِنَّهُ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ

و از آیات قدرت او آنکه تو زمین را خشک می بینی چون آب بر آن بفرستیم، به جنبش آید و گیاه برویاند آن کس که آن را زنده می کند زنده کننده مردگان است ، که او بر هر چیزی تواناست

سوره شورا

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

11

فَاطِرُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ جَعَلَ لَکُم مِّنْ أَنفُسِکُمْ أَزْوَاجًا وَمِنَ الْأَنْعَامِ أَزْوَاجًا یَذْرَؤُکُمْ فِیهِ لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْءٌ وَهُوَ السَّمِیعُ البَصِیرُ

آفریدگار آسمانها و زمین است برای شما، هم از شما، همسرانی بیافرید، و نیز برای چارپایان جفتهایی پدید آورد با آفرینش همسران بر شمارتان می افزاید هیچ چیز همانند او نیست و اوست که شنوا و بیناست

29

وَمِنْ آیَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَثَّ فِیهِمَا مِن دَابَّةٍ وَهُوَ عَلَى جَمْعِهِمْ إِذَا یَشَاء قَدِیرٌ

و از نشانه های قدرت او آفرینش آسمانها و زمین و پراکندن جنبندگان درآن دوست و هر گاه بخواهد، بر گردآوردنشان تواناست

32

وَمِنْ آیَاتِهِ الْجَوَارِ فِی الْبَحْرِ کَالْأَعْلَامِ

از نشانه های قدرت او کشتیهایی است چون کوه که در دریاها روانند

49

لِلَّهِ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ یَخْلُقُ مَا یَشَاء یَهَبُ لِمَنْ یَشَاء إِنَاثًا وَیَهَبُ لِمَن یَشَاء الذُّکُورَ

از آن خداست فرمانروایی آسمانها و زمین هر چه بخواهد می آفریند به هر، که بخواهد دختر می بخشد و به هر که بخواهد پسر می بخشد

50

أَوْ یُزَوِّجُهُمْ ذُکْرَانًا وَإِنَاثًا وَیَجْعَلُ مَن یَشَاء عَقِیمًا إِنَّهُ عَلِیمٌ قَدِیرٌ

و یا هم پسر دهد و هم دختر و هر کس را بخواهد عقیم می گرداند، زیرااو دانا و تواناست

سوره زخرف

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

10

الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ مَهْدًا وَجَعَلَ لَکُمْ فِیهَا سُبُلًا لَّعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ

آن که زمین را بستر شما ساخت و برایتان راهها درآن پدید آورد، باشد که هدایت شوید

11

وَالَّذِی نَزَّلَ مِنَ السَّمَاء مَاء بِقَدَرٍ فَأَنشَرْنَا بِهِ بَلْدَةً مَّیْتًا کَذَلِکَ تُخْرَجُونَ

و آن که از آسمان آب فرستاد، به اندازه و بدان سرزمین مرده را، زنده کردیم شما نیز اینچنین از گورها بیرون آورده شوید

12

وَالَّذِی خَلَقَ الْأَزْوَاجَ کُلَّهَا وَجَعَلَ لَکُم مِّنَ الْفُلْکِ وَالْأَنْعَامِ مَا تَرْکَبُونَ

و آن که همه جفتها را بیافرید و برایتان از کشتیها و چارپایان مرکبهاساخت که سوار شوید

سوره دخان

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

33

وَآتَیْنَاهُم مِّنَ الْآیَاتِ مَا فِیهِ بَلَاء مُّبِینٌ

و آیاتی به آنها عطا کردیم که در آن امتحانی آشکار بود

38

وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا لَاعِبِینَ

ما این آسمانها و زمین و آنچه را میان آنهاست به بازیچه نیافریده ایم

سوره جاثیه

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

3

إِنَّ فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَآیَاتٍ لِّلْمُؤْمِنِینَ

هر آینه در آسمانها و زمین نشانه های عبرتی است برای مؤمنان

4

وَفِی خَلْقِکُمْ وَمَا یَبُثُّ مِن دَابَّةٍ آیَاتٌ لِّقَوْمٍ یُوقِنُونَ

و در آفرینش شما و پراکنده شدن جنبندگان عبرتهاست برای اهل یقین

5

وَاخْتِلَافِ اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ وَمَا أَنزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّمَاء مِن رِّزْقٍ فَأَحْیَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَتَصْرِیفِ الرِّیَاحِ آیَاتٌ لِّقَوْمٍ یَعْقِلُونَ

آمد و شد شب و روز و رزقی که خدا از آسمان می فرستد و زمین مرده را بدان، زنده می کند و نیز در وزش بادها عبرتهاست برای عاقلان

12

اللَّهُ الَّذِی سخَّرَ لَکُمُ الْبَحْرَ لِتَجْرِیَ الْفُلْکُ فِیهِ بِأَمْرِهِ وَلِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ

خداست که دریا را رام شما کرد تا در آن به فرمان او کشتیها روان باشند، و طلب معیشت کنید، باشد که سپاسگزار باشید

13

وَسَخَّرَ لَکُم مَّا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ جَمِیعًا مِّنْهُ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَاتٍ لَّقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ

رام شما ساخت آنچه در آسمانهاست و آنچه در زمین است همه از آن اوست در این برای متفکران عبرتهاست

22

وَخَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَلِتُجْزَى کُلُّ نَفْسٍ بِمَا کَسَبَتْ وَهُمْ لَا یُظْلَمُونَ

و خدا آسمانها و زمین را به حق بیافرید تا هر کسی را برابر کاری که کرده است پاداش دهد و به آنها ستم نشود

سوره احقاف

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

3

مَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَأَجَلٍ مُّسَمًّى وَالَّذِینَ کَفَرُوا عَمَّا أُنذِرُوا مُعْرِضُونَ

ما آسمانها و زمین و آنچه را که در میان آن دوست جز به حق و در مدتی، معین نیافریده ایم و کافران از آنچه بیمشان می دهند اعراض می کنند

26

وَلَقَدْ مَکَّنَّاهُمْ فِیمَا إِن مَّکَّنَّاکُمْ فِیهِ وَجَعَلْنَا لَهُمْ سَمْعًا وَأَبْصَارًا وَأَفْئِدَةً فَمَا أَغْنَى عَنْهُمْ سَمْعُهُمْ وَلَا أَبْصَارُهُمْ وَلَا أَفْئِدَتُهُم مِّن شَیْءٍ إِذْ کَانُوا یَجْحَدُونَ بِآیَاتِ اللَّهِ وَحَاقَ بِهِم مَّا کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُون

به آنها چنان مکانتی داده بودیم که به شما نداده ایم برایشان گوش و، چشم و دل قرار دادیم ولی گوش و چشم و دلشان به حالشان هیچ سود نکرد، زیرا آیات خدا را انکار می کردند تا آنچه به مسخره اش می گرفتند آنها رافرو گرفت

27

وَلَقَدْ أَهْلَکْنَا مَا حَوْلَکُم مِّنَ الْقُرَى وَصَرَّفْنَا الْآیَاتِ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ

ما همه قریه هایی را که اطراف شما بوده اند هلاک کرده ایم و آیات را گونه گون بیان کردیم ، باشد که بازگردند

سوره محمد

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

أَفَلَمْ یَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَیَنظُرُوا کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُالَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ دَمَّرَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ وَلِلْکَافِرِینَ أَمْثَالُهَا (10) آیا در زمین سیر نکردند تا ببینند عاقبت کسانى که قبل از آنان بودند چگونه بود؟! خداوند آنها را هلاک کرد; و براى کافران امثال این مجازاتها خواهد بود! (10)

وَکَأَیِّن مِّن قَرْیَةٍ هِیَ أَشَدُّ قُوَّةً مِّن قَرْیَتِکَ الَّتِی أَخْرَجَتْکَ أَهْلَکْنَاهُمْ فَلَا نَاصِرَ لَهُمْ (13)« و چه بسیار شهرهایى که از شهرى که تو را بیرون کرد نیرومندتر بودند; ما همه آنها را نابود کردیم و هیچ یاورى نداشتند! (13)

فَهَلْ یَنظُرُونَ إِلَّا السَّاعَةَ أَن تَأْتِیَهُم بَغْتَةً فَقَدْجَاء أَشْرَاطُهَا فَأَنَّى لَهُمْ إِذَا جَاءتْهُمْ ذِکْرَاهُمْ (18) آیا آنها ( کافران) جز این انتظارى دارند که قیامت ناگهان فرا رسد (آنگاه ایمان آورند)، در حالى که هم‏اکنون نشانه‏هاى آن آمده است; اما هنگامى که بیاید، تذکر (وایمان) آنها سودى نخواهد داشت! (18)

إِنَّمَا الحَیَاةُ الدُّنْیَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَإِن تُؤْمِنُواوَتَتَّقُوا یُؤْتِکُمْ أُجُورَکُمْ وَلَا یَسْأَلْکُمْ أَمْوَالَکُمْ(36) زندگى دنیا تنها بازى و سرگرمى است; و اگر ایمان آورید و تقوا پیشه کنید،پاداشهاى شما را مى‏دهد و اموال شما را نمى‏طلبد، (36)

سوره فتح

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

هُوَ الَّذِی أَنزَلَ السَّکِینَةَ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لِیَزْدَادُوا إِیمَاناً مَّعَ إِیمَانِهِمْ وَلِلَّهِ جُنُودُالسَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَکَانَ اللَّهُ عَلِیماً حَکِیماً (4) او کسى است که آرامش را در دلهاى مؤمنان نازل کرد تا ایمانى بر ایمانشان بیفزایند; لشکریان آسمانها و زمین از آن خداست، و خداوند دانا و حکیم است. (4)

إِذْ جَعَل َالَّذِینَ کَفَرُوا فِی قُلُوبِهِمُ الْحَمِیَّةَ حَمِیَّةَالْجَاهِلِیَّةِ فَأَنزَلَ اللَّهُ سَکِینَتَهُ عَلَى رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِینَ وَأَلْزَمَهُمْ کَلِمَةَ التَّقْوَى وَکَانُوا أَحَقَّبِهَا وَأَهْلَهَا وَکَانَ اللَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیماً(26)(به خاطر بیاورید) هنگامى را که کافران در دلهاى خود خشم و نخوت جاهلیت داشتند; و (در مقابل،) خداوند آرامش و سکینه خود را بر فرستاده خویش و مؤمنان نازل فرمود وآنها را به حقیقت تقوا ملزم ساخت، و آنان از هر کس شایسته ‏تر و اهل آن بودند; وخداوند به همه چیز دانا است. (26) 

سوره حجرات

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاکُم مِّن ذَکَرٍ وَأُنثَى َ وَ جَعَلْنَاکُمْ شُعُوباً وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ خَبِیرٌ (13) اى مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را تیره‏ها و قبیله‏ها قراردادیم تا یکدیگر را بشناسید; (اینها ملاک امتیاز نیست،) گرامى‏ترین شما نزد خداوندبا تقواترین شماست; خداوند دانا و آگاه است! (13) 

سوره ق

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

أَفَلَمْ یَنظُرُوا إِلَى السَّمَاء فَوْقَهُمْ کَیْفَ بَنَیْنَاهَا وَزَیَّنَّاهَا وَمَا لَهَا مِن فُرُوجٍ(6) آیا آنان به آسمان بالاى سرشان نگاه نکردند که چگونه ما آن را بنا کرده‏ایم، وچگونه آن را (بوسیله ستارگان) زینت بخشیده‏ایم و هیچ شکاف و شکستى در آن نیست؟! (6) وَالْأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَیْنَا فِیهَا رَوَاسِیَ وَأَنبَتْنَا فِیهَا مِن کُلِّ زَوْجٍ بَهِیجٍ(7) و زمین را گسترش دادیم و در آن کوه‏هائى عظیم و استوار افکندیم و از هر نوع گیاه بهجت‏انگیز در آن رویاندیم، (7) تَبْصِرَةً وَذِکْرَى لِکُلِّ عَبْدٍ مُّنِیبٍ(8) تا وسیله بینایى و یادآورى براى هر بنده توبه کارى باشد! (8) وَنَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً مُّبَارَکاً فَأَنبَتْنَا بِهِ جَنَّاتٍ وَحَبَّ الْحَصِیدِ(9) و از آسمان، آبى پربرکت نازل کردیم، و بوسیله آن باغها و دانه‏هایى را که درومى‏کند رویاندیم، (9) وَالنَّخْلَ بَاسِقَاتٍ لَّهَا طَلْعٌ نَّضِیدٌ(10) و نخلهاى بلندقامت که میوه‏هاى متراکم دارند; (10) رِزْقاً لِّلْعِبَادِ وَأَحْیَیْنَا بِهِ بَلْدَةً مَّیْتاً کَذَلِکَ الْخُرُوجُ(11) همه اینها براى روزى‏بخشیدن به بندگان است و بوسیله باران سرزمین مرده را زنده کردیم; (آرى) زنده‏شدن مردگان نیز همین گونه است! (11)

وَکَمْ أَهْلَکْنَا قَبْلَهُم مِّن قَرْنٍ هُمْ أَشَدُّ مِنْهُم بَطْشاً فَنَقَّبُوا فِی الْبِلَادِ هَلْ مِن مَّحِیصٍ(36) چه بسیار اقوامى را که پیش از آنها هلاک کردیم، اقوامى که از آنان قویتر بودند وشهرها (و کشورها) را گشودند; آیا راه فرارى (از عذاب الهى) وجود دارد! (36)

سوره ذاریات

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

وَالذَّارِیَاتِ ذَرْواً (1) سوگند به بادهایى که (ابرها را) به حرکت درمى‏آورند، (1) فَالْحَامِلَاتِ وِقْراً (2) سوگند به آن ابرها که بار سنگینى (از باران را) با خود حمل مى‏کنند، (2) فَالْجَارِیَاتِ یُسْراً (3) و سوگند به کشتیهایى که به آسانى به حرکت درمى‏آیند، (3)

وَفِی الْأَرْضِ آیَاتٌ لِّلْمُوقِنِینَ (20) و در زمین آیاتى براى جویندگان یقین است، (20) وَفِی أَنفُسِکُمْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ (21) و در وجود خود شما (نیز آیاتى است); آیا نمى‏بینید؟! (21)

وَتَرَکْنَا فِیهَا آیَةً لِّلَّذِینَ یَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِیمَ (37) و در آن (شهرهاى بلا دیده) نشانه‏اى روشن براى کسانى که از عذاب دردناک مى‏ترسندبه جاى گذاردیم. (37) وَفِی مُوسَى إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَى فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِینٍ (38) و در (زندگى) موسى نیز (نشانه و درس عبرتى بود) هنگامى که او را با دلیلى آشکاربه سوى فرعون فرستادیم; (38)

وَفِی عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَیْهِمُ الرِّیحَ الْعَقِیمَ (41) و (همچنین) در سرگذشت «عاد» (آیتى است) در آن هنگام که تندبادى بى‏باران بر آنهافرستادیم، (41)

وَفِی ثَمُودَ إِذْ قِیلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّى حِینٍ (43) و نیز در سرگذشت قوم «ثمود» عبرتى است در آن هنگام که به آنان گفته شد: «مدتى کوتاه بهره‏مند باشید (و سپس منتظر عذاب)!» (43) 

وَالسَّمَاء بَنَیْنَاهَا بِأَیْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ(47) و ما آسمان را با قدرت بنا کردیم، و همواره آن را وسعت مى‏بخشیم! (47) وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ(48) و زمین را گستردیم، و چه خوب گستراننده‏اى هستیم! (48) وَمِن کُلِّ شَیْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَیْنِ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ(49) و از هر چیز دو جفت آفریدیم، شاید متذکر شوید! (49)

سوره طوره

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

أَمْ یَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ بَل لَّا یُؤْمِنُونَ(33) یا مى‏گویند: «قرآن را به خدا افترا بسته‏»، ولى آنان ایمان ندارند. (33) فَلْیَأْتُوا بِحَدِیثٍ مِّثْلِهِ إِن کَانُوا صَادِقِینَ(34) اگر راست مى‏گویند سخنى همانند آن بیاورند! (34) أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَیْرِ شَیْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ(35) یا آنها بى هیچ آفریده شده‏اند، یا خود خالق خویشند؟! (35) أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بَل لَّا یُوقِنُونَ(36) آیا آنها آسمانها و زمین را آفریده‏اند؟! بلکه آنها جویاى یقین نیستند! (36) أَمْ عِندَهُمْ خَزَائِنُ رَبِّکَ أَمْ هُمُ الْمُصَیْطِرُونَ(37) آیا خزاین پروردگارت نزد آنهاست؟! یا بر همه چیز عالم سیطره دارند؟! (37) أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ یَسْتَمِعُونَ فِیهِ فَلْیَأْتِ مُسْتَمِعُهُم بِسُلْطَانٍ مُّبِینٍ(38) آیا نردبانى دارند (که به آسمان بالا مى‏روند) و بوسیله آن اسرار وحى را مى‏شنوند؟! کسى که از آنها این ادعا را دارد دلیل روشنى بیاورد! (38)

سوره نجم

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

 لَقَدْ رَأَى مِنْ آیَاتِ رَبِّهِ الْکُبْرَى (18) او پاره‏اى از آیات و نشانه‏هاى بزرگ پروردگارش را دید! (18) 

وَأَنَّهُ أَهْلَکَ عَاداً الْأُولَى(50)(و آیا به انسان نرسیده است که در کتب انبیاى پیشین آمده) که خداوند قوم «عاد نخستین را هلاک کرد؟! (50) وَثَمُودَ فَمَا أَبْقَى(51) و همچنین قوم «ثمود» را، و کسى از آنان را باقى نگذارد! (51) وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ کَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَى(52) و نیز قوم نوح را پیش از آنها، چرا که آنان از همه ظالم ترو طغیانگرتر بودند! (52) وَالْمُؤْتَفِکَةَ أَهْوَى(53) و نیز شهرهاى زیر و رو شده (قوم لوط) را فرو کوبید، (53) فَغَشَّاهَا مَا غَشَّى(54) سپس آنها را با عذاب سنگین پوشانید! (54)

سوره قمر

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

کَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَکَذَّبُوا عَبْدَنَا وَقَالُوا مَجْنُونٌ وَازْدُجِرَ(9) پیش از آنها قوم نوح تکذیب کردند، (آرى) بنده ما (نوح) راتکذیب کرده و گفتند: «او دیوانه است!» و (با انواع آزارها از ادامه رسالتش) بازداشته شد. (9) فَدَعَا رَبَّهُ أَنِّی مَغْلُوبٌ فَانتَصِرْ(10) او به درگاه پروردگار عرضه داشت:«من مغلوب (این قوم طغیانگر) شده‏ام، انتقام مرا از آنها بگیر!» (10) فَفَتَحْنَا أَبْوَابَ السَّمَاء بِمَاء مُّنْهَمِرٍ(11) در این هنگام درهاى آسمان را با آبى فراوان و پى‏درپى گشودیم; (11) وَفَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُیُوناً فَالْتَقَى الْمَاء عَلَى أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ(12) و زمین را شکافتیم و چشمه‏هاى زیادى بیرون فرستادیم; و ایندو آب به اندازه مقدر با هم درآمیختند (و دریاى وحشتناکى شد)! (12) وَحَمَلْنَاهُ عَلَى ذَاتِ أَلْوَاحٍ وَدُسُرٍ(13) و او را بر مرکبى از الواح و میخهایى ساخته شده سوارکردیم; (13) تَجْرِی بِأَعْیُنِنَا جَزَاء لِّمَن کَانَ کُفِرَ(14) مرکبى که زیر نظر ما حرکت مى‏کرد! این کیفرى بود براى کسانى که (به او) کافر شده بودند! (14) وَلَقَد تَّرَکْنَاهَا آیَةً فَهَلْ مِن مُّدَّکِرٍ(15) ما این ماجرا را بعنوان نشانه‏اى در میان امتها باقى گذاردیم; آیا کسى هست که پند گیرد؟! (15)

کَذَّبَتْ عَادٌ فَکَیْفَ کَانَ عَذَابِی وَنُذُرِ(18) قوم عاد (نیز پیامبر خود را) تکذیب کردند; پس (ببینید) عذاب و انذارهاى من چگونه بود! (18) إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ رِیحاً صَرْصَراً فِی یَوْمِ نَحْسٍ مُّسْتَمِرٍّ(19) ما تندباد وحشتناک و سردى را در یک روز شوم مستمر بر آنان فرستادیم... (19) تَنزِعُ النَّاسَ کَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ مُّنقَعِرٍ(20) که مردم را همچون تنه‏هاى نخل ریشه‏کن شده از جا برمى‏کند! (20)

وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّکِرٍ(22) ما قرآن را براى تذکر آسان ساختیم; آیا کسى هست که متذکرشود! (22) کَذَّبَتْ ثَمُودُ بِالنُّذُرِ(23) طایفه ثمود (نیز) انذارهاى الهى را تکذیب کردند، (23) فَقَالُوا أَبَشَراً مِّنَّا وَاحِداً نَّتَّبِعُهُ إِنَّا إِذاً لَّفِی ضَلَالٍ وَسُعُرٍ(24) و گفتند: «آیا ما از بشرى از جنس خود پیروى کنیم؟! اگرچنین کنیم در گمراهى و جنون خواهیم بود! (24) أَأُلْقِیَ الذِّکْرُ عَلَیْهِ مِن بَیْنِنَا بَلْ هُوَ کَذَّابٌ أَشِرٌ(25) آیا از میان ما تنها بر او وحى نازل شده؟! نه، او آدم بسیار دروغگوى هوسبازى است! (25) سَیَعْلَمُونَ غَداً مَّنِ الْکَذَّابُ الْأَشِرُ(26) ولى فردا مى‏فهمند چه کسى دروغگوى هوسباز است! (26) إِنَّا مُرْسِلُو النَّاقَةِ فِتْنَةً لَّهُمْ فَارْتَقِبْهُمْ وَاصْطَبِرْ(27)‏ ما «ناقه‏» را براى آزمایش آنها مى‏فرستیم; در انتظارپایان کار آنان باش و صبر کن! (27) وَنَبِّئْهُمْ أَنَّ الْمَاء قِسْمَةٌ بَیْنَهُمْ کُلُّ شِرْبٍ مُّحْتَضَرٌ(28) و به آنها خبر ده که آب (قریه) باید در میانشان تقسیم شود، (یک روز سهم ناقه، و یک روز براى آنها) و هر یک در نوبت خود باید حاضر شوند! (28) فَنَادَوْا صَاحِبَهُمْ فَتَعَاطَى فَعَقَرَ(29) آنها یکى از یاران خود را صدا زدند، او به سراغ این کارآمد و (ناقه را)پى کرد! (29) فَکَیْفَ کَانَ عَذَابِی وَنُذُرِ(30) پس (بنگرید) عذاب و انذارهاى من چگونه بود! (30) إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ صَیْحَةً وَاحِدَةً فَکَانُوا کَهَشِیمِ الْمُحْتَظِرِ(31) ما فقط یک صیحه ( صاعقه عظیم) بر آنها فرستادیم و بدنبالآن همگى بصورت گیاه خشکى درآمدند که صاحب چهارپایان (در آغل) جمع‏آورى مى‏کند! (31)

کَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ(33) قوم لوط انذارها(ى پى‏درپى پیامبرشان) را تکذیب کردند (33) إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ حَاصِباً إِلَّا آلَ لُوطٍ نَّجَّیْنَاهُم بِسَحَرٍ(34) ما بر آنها تندبادى که ریگها را به حرکت درمى‏آوردفرستادیم (و همه را هلاک کردیم)، جز خاندان لوط را که سحرگاهان نجاتشان دادیم! (34) نِعْمَةً مِّنْ عِندِنَا کَذَلِکَ نَجْزِی مَن شَکَرَ(35) این نعمتى بود از ناحیه ما; این گونه هر کسى را که شکر کندپاداش مى‏دهیم! (35) وَلَقَدْ أَنذَرَهُم بَطْشَتَنَا فَتَمَارَوْا بِالنُّذُرِ(36) او آنها را از مجازات ما بیم داد، ولى آنها اصرار برمجادله و القاى شک داشتند! (36) وَلَقَدْ رَاوَدُوهُ عَن ضَیْفِهِ فَطَمَسْنَا أَعْیُنَهُمْ فَذُوقُوا عَذَابِی وَنُذُرِ(37) آنها از لوط خواستند میهمانانش را در اختیارشان بگذارد; ولى ما چشمانشان را نابینا و محو کردیم (و گفتیم:) بچشید عذاب و انذارهاى مرا! (37) وَلَقَدْ صَبَّحَهُم بُکْرَةً عَذَابٌ مُّسْتَقِرٌّ(38) سرانجام صبحگاهان و در اول روز عذابى پایدار و ثابت به سراغشان آمد! (38) فَذُوقُوا عَذَابِی وَنُذُرِ(39)(و گفتیم:) پس بچشید عذاب و انذارهاى مرا! (39) وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّکِرٍ(40) ما قرآن را براى یادآورى آسان ساختیم; آیا کسى هست که متذکر شود؟! (40) وَلَقَدْ جَاء آلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ(41) و (همچنین) انذارها و هشدارها (یکى پس از دیگرى) به سراغ آل فرعون آمد، (41) کَذَّبُوا بِآیَاتِنَا کُلِّهَا فَأَخَذْنَاهُمْ أَخْذَ عَزِیزٍ مُّقْتَدِرٍ(42) اما آنها همه آیات ما را تکذیب کردند، و ما آنها را گرفتیم و مجازات کردیم، گرفتن شخصى قدرتمند و توانا! (42)

إِنَّا کُلَّ شَیْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ(49)‏ البته ما هر چیز را به اندازه آفریدیم! (49)

وَلَقَدْ أَهْلَکْنَا أَشْیَاعَکُمْ فَهَلْ مِن مُّدَّکِرٍ(51) ما کسانى را که در گذشته شبیه شما بودند هلاک کردیم; آیاکسى هست که پند گیرد؟! (51)

سوره الرحمن

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

خَلَقَ الْإِنسَانَ (3) انسان را آفرید، (3) عَلَّمَهُ الْبَیَانَ (4) و به او «بیان‏» را آموخت. (4) الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ (5) خورشید و ماه با حساب منظمى مى‏گردند، (5)

وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ یَسْجُدَانِ (6) و گیاه و درخت براى او سجده مى‏کنند! (6) وَالسَّمَاء رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِیزَانَ (7) و آسمان را برافراشت، و میزان و قانون (در آن) گذاشت، (7) أَلَّا تَطْغَوْا فِی الْمِیزَانِ (8) تا در میزان طغیان نکنید (و از مسیر عدالت منحرف نشوید)، (8) وَأَقِیمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِیزَانَ (9) و وزن را بر اساس عدل برپا دارید و میزان را کم نگذارید! (9)

وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ (10) زمین را براى خلایق آفرید، (10) فِیهَا فَاکِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَکْمَامِ (11) که در آن میوه‏ها و نخلهاى پرشکوفه است، (11) وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّیْحَانُ (12) و دانه‏هایى که همراه با ساقه و برگى است که بصورت کاه درمى‏آید، و گیاهان خوشبو! (12)

خَلَقَ الْإِنسَانَ مِن صَلْصَالٍ کَالْفَخَّارِ (14) انسان را از گل خشکیده‏اى همچون سفال آفرید، (14)

مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیَانِ (19) دو دریاى مختلف (شور و شیرین، گرم و سرد) را در کنار هم قرار داد، در حالى که با هم تماس دارند; (19) بَیْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَّا یَبْغِیَانِ (20) در میان آن دو برزخى است که یکى بر دیگرى غلبه نمى‏کند (وبه هم نمى‏آمیزند)! (20)

یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ (22) از آن دو، لؤلؤ و مرجان خارج مى‏شود. (22)

وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنشَآتُ فِی الْبَحْرِ کَالْأَعْلَامِ (24) و براى اوست کشتیهاى ساخته شده که در دریا به حرکت درمى‏آیند و همچون کوهى هستند! (24)

کُلُّ مَنْ عَلَیْهَا فَانٍ (26) همه کسانى که روى آن ( زمین) هستند فانى مى‏شوند، (26)

یَسْأَلُهُ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ کُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ(29) تمام کسانى که در آسمانها و زمین هستند از او تقاضامى‏کنند، و او هر روز در شان و کارى است! (29)

یَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَن تَنفُذُوا مِن ْأَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانفُذُوا لَا تَنفُذُونَ إِلَّابِسُلْطَانٍ (33) اى گروه جن و انس! اگر مى‏توانید از مرزهاى آسمانها و زمین بگذرید، پس بگذرید، ولى هرگز نمى‏توانید، مگر با نیرویى (فوق العاده)! (33)

سوره واقعه

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

آیا از نطفه‏اى که در رحم مى‏ریزید آگاهید؟! (58) أَأَنتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ(59) آیا شما آن را (در دوران جنینى) آفرینش (پى در پى) مى‏دهیدیا ما آفریدگاریم؟! (59) قَدَّرْنَا بَیْنَکُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِینَ(60) ما در میان شما مرگ را مقدر ساختیم; و هرگز کسى بر ما پیشى نمى‏گیرد! (60) عَلَى أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَالَکُمْ وَنُنشِئَکُمْ فِی مَا لَا تَعْلَمُونَ(61) تا گروهى را به جاى گروه دیگرى بیاوریم و شما را در جهانى که نمى‏دانید آفرینش تازه‏اى بخشیم! (61) وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَى فَلَوْلَا تَذکَّرُونَ(62) شما عالم نخستین را دانستید; چگونه متذکر نمى‏شوید (که جهانى بعد از آن است)؟! (62) أَفَرَأَیْتُم مَّا تَحْرُثُونَ(63) آیا هیچ درباره آنچه کشت مى‏کنید اندیشیده‏اید؟! (63) أَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ(64) آیا شما آن را مى‏رویانید یا ما مى‏رویانیم؟! (64) لَوْ نَشَاء لَجَعَلْنَاهُ حُطَاماً فَظَلْتُمْ تَفَکَّهُونَ(65) هرگاه بخواهیم آن را مبدل به کاه در هم کوبیده مى‏کنیم که تعجب کنید! (65) إِنَّا لَمُغْرَمُونَ(66)(بگونه‏اى که بگویید:) براستى ما زیان کرده‏ایم، (66) بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ(67) بلکه ما بکلى محرومیم! (67) أَفَرَأَیْتُمُ الْمَاء الَّذِی تَشْرَبُونَ(68) آیا به آبى که مى‏نوشید اندیشیده‏اید؟! (68) أَأَنتُمْ أَنزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنزِلُونَ(69) آیا شما آن را از ابر نازل کرده‏اید یا ما نازل مى‏کنیم؟! (69) لَوْ نَشَاء جَعَلْنَاهُ أُجَاجاً فَلَوْلَا تَشْکُرُونَ(70) هرگاه بخواهیم، این آب گوارا را تلخ و شور قرار مى‏دهیم; پس چرا شکر نمى‏کنید؟! (70) أَفَرَأَیْتُمُ النَّارَ الَّتِی تُورُونَ(71) آیا درباره آتشى که مى‏افروزید فکر کرده‏اید؟! (71) أَأَنتُمْ أَنشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنشِؤُونَ(72) آیا شما درخت آن را آفریده‏اید یا ما آفریده‏ایم؟! (72) نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْکِرَةً وَمَتَاعاً لِّلْمُقْوِینَ(73) ما آن را وسیله یادآورى (براى همگان)و وسیله زندگى براى مسافران قرار داده‏ایم! (73) فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِ(74) حال که چنین است به نام پروردگار بزرگت تسبیح کن (و او راپاک و منزه بشمار)! (74)

وَتَجْعَلُونَ رِزْقَکُمْ أَنَّکُمْ تُکَذِّبُونَ(82) و به جاى شکر روزیهایى که به شما داده شده آن را تکذیب مى‏کنید؟! (82) فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ(83) پس چرا هنگامى که جان به گلوگاه مى‏رسد (توانایى بازگرداندن آن را ندارید)؟! (83) وَأَنتُمْ حِینَئِذٍ تَنظُرُونَ(84) و شما در این حال نظاره مى‏کنید (و کارى از دستتان ساخته نیست); (84) وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنکُمْ وَلَکِن لَّا تُبْصِرُونَ(85) و ما از شما به او نزدیکتریم ولى نمى‏بینید! (85) فَلَوْلَا إِن کُنتُمْ غَیْرَ مَدِینِینَ(86) اگر هرگز در برابر اعمالتان جزا داده نمى‏شوید، (86) تَرْجِعُونَهَا إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ(87) پس آن (روح) را بازگردانید اگر راست مى‏گویید! (87)

سوره حدید

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِینَةٌوَتَفَاخُرٌ بَیْنَکُمْ وَتَکَاثُرٌ فِی الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِکَمَثَلِ غَیْثٍ أَعْجَبَ الْکُفَّارَ نَبَاتُهُ ثُمَّ یَهِیجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرّاً ثُمَّ یَکُونُ حُطَاماً وَفِی الْآخِرَةِ عَذَابٌ شَدِیدٌوَمَغْفِرَةٌ مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَانٌ وَمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَاإِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ (20) بدانید زندگى دنیا تنها بازى و سرگرمى و تجمل پرستى وفخرفروشى در میان شما و افزون طلبى در اموال و فرزندان است، همانند بارانى که محصولش کشاورزان را در شگفتى فرو مى‏برد، سپس خشک مى‏شود بگونه‏اى که آن را زردرنگ مى‏بینى; سپس تبدیل به کاه مى‏شود! و در آخرت، عذاب شدید است یا مغفرت و رضاى الهى; و (به هر حال) زندگى دنیا چیزى جز متاع فریب نیست! (20)

نشانه ها سوره حشر

 بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

هُوَ الَّذِی أَخْرَجَ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ مِن دِیَارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ مَا ظَنَنتُمْ أَن یَخْرُجُوا وَظَنُّوا أَنَّهُم مَّانِعَتُهُمْ حُصُونُهُم مِّنَ اللَّهِ فَأَتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ حَیْثُ لَمْ یَحْتَسِبُوا وَقَذَفَ فِی قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ یُخْرِبُونَ بُیُوتَهُم بِأَیْدِیهِمْ وَأَیْدِی الْمُؤْمِنِینَ فَاعْتَبِرُوا یَا أُولِی الْأَبْصَارِ (2) او کسى است که کافران اهل کتاب را در نخستین برخورد (با مسلمانان) از خانه‏هایشان بیرون راند! گمان نمى‏کردید آنان خارج شوند، و خودشان نیز گمان مى‏کردند که دژهاى محکمشان آنها را از عذاب الهى مانع مى‏شود; اما خداوند از آنجا که گمان نمى‏کردند به سراغشان آمد و در دلهایشان ترس و وحشت افکند، بگونه‏اى که خانه‏هاى خود را با دست خویش و با دست مؤمنان ویران مى‏کردند; پس عبرت بگیرید اى صاحبان چشم! (2)

ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَمَن یُشَاقِّ اللَّهَ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ (4) این به خاطر آن است که آنها با خدا و رسولش دشمنى کردند; و هر کس با خدا دشمنى کند (باید بداند) که خدا مجازات شدیدى دارد! (4)

سوره ممتحنه

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

قَدْ کَانَتْ لَکُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِی إِبْرَاهِیمَ وَالَّذِینَ مَعَهُ إِذْ قَالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَءاؤا مِنکُمْ وَمِمَّاتَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ کَفَرْنَا بِکُمْ وَبَدَا بَیْنَنَاوَبَیْنَکُمُ الْعَدَاوَةُ وَالْبَغْضَاء أَبَداً حَتَّى تُؤْمِنُوابِاللَّهِ وَحْدَهُ إِلَّا قَوْلَ إِبْرَاهِیمَ لِأَبِیه ِلَأَسْتَغْفِرَنَّ لَکَ وَمَا أَمْلِکُ لَکَ مِنَ اللَّهِ مِن شَیْءٍرَّبَّنَا عَلَیْکَ تَوَکَّلْنَا وَإِلَیْکَ أَنَبْنَا وَإِلَیْک َالْمَصِیرُ (4) براى شما سرمشق خوبى در زندگى ابراهیم و کسانى که با اوبودند وجود داشت، در آن هنگامى که به قوم (مشرک) خود گفتند: «ما از شما و آنچه غیراز خدا مى‏پرستید بیزاریم; ما نسبت به شما کافریم; و میان ما و شما عداوت و دشمنى همیشگى آشکار شده است; تا آن زمان که به خداى یگانه ایمان بیاورید! -جز آن سخن ابراهیم که به پدرش ( عمویش آزر) گفت (و وعده داد) که براى تو آمرزش طلب مى‏کنم، ودر عین حال در برابر خداوند براى تو مالک چیزى نیستم (و اختیارى ندارم)!- پروردگارا! ما بر تو توکل کردیم و به سوى تو بازگشتیم، و همه فرجامها بسوى تو است! (4) رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِّلَّذِینَ کَفَرُوا وَاغْفِرْ لَنَا رَبَّنَا إِنَّکَ أَنتَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ (5)‏ پروردگارا! ما را مایه گمراهى کافران قرار مده، و ما راببخش، اى پروردگار ما که تو عزیز و حکیمى!» (5) لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِیهِمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَن کَانَ یَرْجُواللَّهَ وَالْیَوْمَ الْآخِرَ وَمَن یَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَالْغَنِیُّ الْحَمِیدُ (6)(آرى) براى شما در زندگى آنها اسوه حسنه (و سرمشق نیکویى) بود، براى کسانى که امید به خدا و روز قیامت دارند; و هر کس سرپیچى کند به خویشتن ضرر زده است، زیرا خداوند بى‏نیاز و شایسته ستایش است! (6)