مهربانی ازنگاه قرآن.بخش پنجم
مهربانی.بخش پنجم
سوره طور
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدای بخشاینده مهربان
1
وَالطُّورِ
قسم به کوه طور،
2
وَکِتَابٍ مَّسْطُورٍ
و قسم به کتاب، نوشته شده ،
3
فِی رَقٍّ مَّنشُورٍ
در صفحه ای گشاده ،
4
وَالْبَیْتِ الْمَعْمُورِ
و قسم به بیت المعمور،
5
وَالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ
و قسم به این سقف بر افراشته ،
6
وَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ
و قسم به، دریای مالامال ،
17
إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَنَعِیمٍ
پرهیزگاران در بهشتها و نعمتند
18
فَاکِهِینَ بِمَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ وَوَقَاهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِیمِ
از آنچه پروردگارشان به آنها داده است شادمانند، و خدا آنها را از عذاب جهنم نگه داشته است
19
کُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِیئًا بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ
به پاداش کارهایی که کرده اید بخورید و بیاشامید گوارایتان باد
20
مُتَّکِئِینَ عَلَى سُرُرٍ مَّصْفُوفَةٍ وَزَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِینٍ
بر آن تختهای کنار هم چیده ، تکیه می زنند حوریان را همسرشان می، گردانیم
21
وَالَّذِینَ آمَنُوا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّیَّتُهُم بِإِیمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَمَا أَلَتْنَاهُم مِّنْ عَمَلِهِم مِّن شَیْءٍ کُلُّ امْرِئٍ بِمَا کَسَبَ رَهِینٌ
کسانی که خود ایمان آوردند و فرزندانشان در ایمان ، پیرویشان کردند فرزندانشان را به آنها ملحق می کنیم و از پاداش عملشان هیچ نمی کاهیم که هر کسی در گرو کار خویشتن است
22
وَأَمْدَدْنَاهُم بِفَاکِهَةٍ وَلَحْمٍ مِّمَّا یَشْتَهُونَ
و پیوسته از هر گونه که بخواهند، میوه و گوشت ، عطایشان می کنیم
23
یَتَنَازَعُونَ فِیهَا کَأْسًا لَّا لَغْوٌ فِیهَا وَلَا تَأْثِیمٌ
در آنجا جام می دهند و جام می ستانند، که در آن نه سخن بیهوده باشد و نه ارتکاب گناه
24
وَیَطُوفُ عَلَیْهِمْ غِلْمَانٌ لَّهُمْ کَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَّکْنُونٌ
غلامانشان چون مروارید پنهان در صدف ، به گردشان می چرخند
25
وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ یَتَسَاءلُونَ
پرسش کنان روی به یکدیگر می کنند
49
وَمِنَ اللَّیْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ
و تسبیح گوی در پاره ای از شب و به هنگام ناپدید شدن ستارگان
سوره نجم
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدای بخشاینده مهربان
10
فَأَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى
و خدا به بنده خود هر چه باید وحی کند وحی کرد
14
عِندَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى
نزد سدره المنتهی ،
15
عِندَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَى
که آرامگاه بهشت نزد آن درخت است
16
إِذْ یَغْشَى السِّدْرَةَ مَا یَغْشَى
وقتی که سدره را چیزی در خود می پوشید،
25
فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَى
هم آخرت و هم دنیا از آن خداست
39
وَأَن لَّیْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَى
و اینکه : برای مردم پاداشی جز آنچه خود کرده اند نیست ?
40
وَأَنَّ سَعْیَهُ سَوْفَ یُرَى
و زودا که کوشش او در نظر آید
41
ثُمَّ یُجْزَاهُ الْجَزَاء الْأَوْفَى
سپس به او پاداشی تمام دهند
42
وَأَنَّ إِلَى رَبِّکَ الْمُنتَهَى
و پایان راه همه ، پروردگار توست
43
وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَکَ وَأَبْکَى
و اوست که می خنداند و می گریاند
48
وَأَنَّهُ هُوَ أَغْنَى وَأَقْنَى
و اوست که بی نیاز کند و روزی دهد
62
فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَاعْبُدُوا
پس خدا را سجده کنید و او را بپرستید
سوره قمر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدای بخشاینده مهربان
22
وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّکِرٍ
و این قرآن را آسان ادا کردیم تا از آن پند گیرند آیا پند گیرنده ای هست ?
32
وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّکِرٍ
و این قرآن را آسان ادا کردیم تا از آن پند گیرند آیا پندگیرنده ای هست ?
35
نِعْمَةً مِّنْ عِندِنَا کَذَلِکَ نَجْزِی مَن شَکَرَ
نعمتی بود از جانب ما و آنان را که سپاس گویند چنین پاداش دهیم
40
وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّکِرٍ
و این قرآن را آسان ادا کردیم تا از آن پند گیرند آیا پند گیرنده ای هست ?
49
إِنَّا کُلَّ شَیْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ
ما هر چیز را به اندازه آفریده ایم
54
إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ
پرهیزگاران در باغها و کنار جویبارانند
55
فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِیکٍ مُّقْتَدِرٍ
در جایگاهی پسندیده ، نزد فرمانرایی توانا
سوره الرحمن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدای بخشاینده مهربان
1
الرَّحْمَنُ
خدای رحمان ،
2
عَلَّمَ الْقُرْآنَ
قرآن را تعلیم داد
3
خَلَقَ الْإِنسَانَ
، انسان را بیافرید
4
عَلَّمَهُ الْبَیَانَ
به او گفتن آموخت
10
وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ
زمین را برای، مردم قرار داد
11
فِیهَا فَاکِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الْأَکْمَامِ
در آن میوه هاست و نخلها، با خوشه هایی که در غلافند
12
وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّیْحَانُ
و دانه هایی که همراه با کاهند و نیز گیاهان خوشبو
46
وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ
هر کس را که از ایستادن به پیشگاه پروردگارش ترسیده باشد دو بهشت است
48
ذَوَاتَا أَفْنَانٍ
آن دو پر از درختانند
50
فِیهِمَا عَیْنَانِ تَجْرِیَانِ
در آن دو، دو چشمه جاری است
52
فِیهِمَا مِن کُلِّ فَاکِهَةٍ زَوْجَانِ
در آنجا از هر گونه میوه ای دو قسم هست
54
مُتَّکِئِینَ عَلَى فُرُشٍ بَطَائِنُهَا مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَجَنَى الْجَنَّتَیْنِ دَانٍ
بر بسترهایی که آسترشان از استبرق است تکیه زده اند و میوه های آن دو بهشت در دسترسشان باشد
56
فِیهِنَّ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ لَمْ یَطْمِثْهُنَّ إِنسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ
در آنجاست زنانی که جز به شوهر خویش ننگرند، و پیش از بهشتیان هیچ آدمی و جنی به آنها دست نزده است
58
کَأَنَّهُنَّ الْیَاقُوتُ وَالْمَرْجَانُ
همانند یاقوت و مرجان
60
هَلْ جَزَاء الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ
آیا پاداش نیکی جز نیکی است ?
62
وَمِن دُونِهِمَا جَنَّتَانِ
و جز آنها دو بهشت دیگر است
64
مُدْهَامَّتَانِ
از شدت سبزی متمایل به سیاهی
66
فِیهِمَا عَیْنَانِ نَضَّاخَتَانِ
در آن دو، دو چشمه هموار جوشنده هست
68
فِیهِمَا فَاکِهَةٌ وَنَخْلٌ وَرُمَّانٌ
در آن دو، میوه هست و نخل هست و انار هست
70
فِیهِنَّ خَیْرَاتٌ حِسَانٌ
در آنجا زنانی است نیک سیرت و زیبا روی
72
حُورٌ مَّقْصُورَاتٌ فِی الْخِیَامِ
حورانی مستور در خیمه ها
74
لَمْ یَطْمِثْهُنَّ إِنسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ
پیش از بهشتیان هیچ آدمی و جنی به آنها دست نزده است
76
مُتَّکِئِینَ عَلَى رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَعَبْقَرِیٍّ حِسَانٍ
بر بالشهای سبز و فرشهای نیکو تکیه می زنند
78
تَبَارَکَ اسْمُ رَبِّکَ ذِی الْجَلَالِ وَالْإِکْرَامِ
بزرگ است، نام پروردگار تو آن صاحب جلالت و اکرام
سوره واقعه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدای بخشاینده مهربان
8
فَأَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ
یکی اهل سعادت، اهل سعادت چه حال دارند ?
10
وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ
سه دیگر، آنها که سبقت جسته بودند و اینک پیش افتاده اند
11
أُوْلَئِکَ الْمُقَرَّبُونَ
اینان مقربانند،
12
فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ
در بهشتهای پر نعمت
15
عَلَى سُرُرٍ مَّوْضُونَةٍ
بر تختهایی مرصع ،
16
مُتَّکِئِینَ عَلَیْهَا مُتَقَابِلِینَ
رو به روی هم بر آنها تکیه زده اند
17
یَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ
پسرانی همواره جوان گردشان می چرخند،
18
بِأَکْوَابٍ وَأَبَارِیقَ وَکَأْسٍ مِّن مَّعِینٍ
با قدحها و ابریقها و، جامهایی از شرابی که در جویها جاری است
19
لَا یُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا یُنزِفُونَ
از نوشیدنش نه سر درد گیرند و نه بیهوش شوند
20
وَفَاکِهَةٍ مِّمَّا یَتَخَیَّرُونَ
و میوه هایی که خود بر می گزینند
21
وَلَحْمِ طَیْرٍ مِّمَّا یَشْتَهُونَ
و گوشت پرنده هر چه بخواهند
22
وَحُورٌ عِینٌ
و حوران درشت چشم ،
23
کَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَکْنُونِ
همانند مرواریدهایی در صدف
24
جَزَاء بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ
همه به پاداش کارهایی که می کرده اند
25
لَا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِیمًا
در آنجا نه سخن لغو شنوند و نه گناه آلود
26
إِلَّا قِیلًا سَلَامًا سَلَامًا
جز یک سخن : سلام ، سلام
27
وَأَصْحَابُ الْیَمِینِ مَا أَصْحَابُ الْیَمِینِ
اما اصحاب سعادت ، اصحاب سعادت چه حال دارند ?
28
فِی سِدْرٍ مَّخْضُودٍ
در زیر درخت سدر بی، خار،
29
وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ
و درخت موزی که میوه اش بر یکدیگر چیده شده ،
30
وَظِلٍّ مَّمْدُودٍ
و سایه ای دایم ،
31
وَمَاء مَّسْکُوبٍ
و آبی همواره جاری ،
32
وَفَاکِهَةٍ کَثِیرَةٍ
و میوه ای بسیار،
33
لَّا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ
که نه منقطع می گردد و نه کس را از آن بازدارند
34
وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ
و زنانی ارجمند
35
إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَاء
آن زنان را ما بیافریدیم ، آفریدنی
36
فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْکَارًا
و دوشیزگان ساختیم
37
عُرُبًا أَتْرَابًا
معشوق همسران خویشند،
38
لِّأَصْحَابِ الْیَمِینِ
برای اصحاب سعادت
74
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِ
به نام پروردگار بزرگ خود تسبیح گوی
75
فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ
پس سوگند به غروبگاه ستارگان
76
وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِیمٌ
و این سوگندی است اگر بدانید بزرگ
77
إِنَّهُ لَقُرْآنٌ کَرِیمٌ
هر آینه ، این قرآنی است گرامی قدر،
78
فِی کِتَابٍ مَّکْنُونٍ
در کتابی مکنون
79
لَّا یَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ
که جز، پاکان دست بر آن نزنند
80
تَنزِیلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِینَ
نازل شده از جانب پروردگار جهانیان است
88
فَأَمَّا إِن کَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ
، اما اگر از مقربان باشد،
89
فَرَوْحٌ وَرَیْحَانٌ وَجَنَّةُ نَعِیمٍ
برای اوست آسایش و روزی و بهشت پر نعمت
90
وَأَمَّا إِن کَانَ مِنَ أَصْحَابِ الْیَمِینِ
و اما اگر از اصحاب سعادت باشد:
91
فَسَلَامٌ لَّکَ مِنْ أَصْحَابِ الْیَمِینِ
پس تو را از اصحاب سعادت سلام است
96
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِ
پس به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی
سوره حدید
بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان
سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ (1) آنچه در آسمانها و زمین است براى خدا تسبیح مىگویند; و اوعزیز و حکیم است. (1) لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ یُحْیِی وَیُمِیتُ وَهُوَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (2) مالکیت (و حاکمیت) آسمانها و زمین از آن اوست; زنده مىکندو مىمیراند; و او بر هر چیز توانا است! (2) هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ وَهُوَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ (3) اول و آخر و پیدا و پنهان اوست; و او به هر چیز داناست. (3) هُوَ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِی سِتَّةِ أَیَّام ٍثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ یَعْلَمُ مَا یَلِجُ فِی الْأَرْضِ وَمَایَخْرُجُ مِنْهَا وَمَا یَنزِلُ مِنَ السَّمَاء وَمَا یَعْرُجُ فِیهَاوَهُوَ مَعَکُمْ أَیْنَ مَا کُنتُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ (4) او کسى است که آسمانها و زمین را در شش روز ( شش دوران) آفرید; سپس بر تخت قدرت قرار گرفت (و به تدبیر جهان پرداخت); آنچه را در زمین فرومىرود مىداند، و آنچه را از آن خارج مىشود و آنچه از آسمان نازل مىگردد و آنچه به آسمان بالا مىرود; و هر جا باشید او با شما است، و خداوند نسبت به آنچه انجام مىدهید بیناست! (4) لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الأمُورُ (5) مالکیت آسمانها و زمین از آن اوست; و همه کارها به سوى اوبازمىگردد. (5) یُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهَارِ وَیُولِجُ النَّهَارَ فِی اللَّیْلِ وَهُوَ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (6) شب را در روز مىکند و روز را در شب; و او به آنچه در دلسینهها وجود دارد داناست. (6) آمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَأَنفِقُوا مِمَّا جَعَلَکُم مُّسْتَخْلَفِینَ فِیهِ فَالَّذِینَ آمَنُوا مِنکُمْ وَأَنفَقُوا لَهُمْ أَجْرٌ کَبِیرٌ (7) به خدا و رسولش ایمان بیاورید و از آنچه شما را جانشین ونماینده (خود) در آن قرار داده انفاق کنید; (زیرا) کسانى که از شما ایمان بیاورند وانفاق کنند، اجر بزرگى دارند! (7) وَمَا لَکُمْ لَاتُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالرَّسُولُ یَدْعُوکُمْ لِتُؤْمِنُوا بِرَبِّکُمْ وَقَدْ أَخَذَ مِیثَاقَکُمْ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ (8) چرا به خدا ایمان نیاورید در حالى که رسول (او) شما رامىخواند که به پروردگارتان ایمان بیاورید، و از شما پیمان گرفته است (پیمانى ازطریق فطرت و خرد)، اگر آماده ایمانآوردنید. (8) هُوَ الَّذِی یُنَزِّلُ عَلَى عَبْدِهِ آیَاتٍ بَیِّنَاتٍ لِیُخْرجَکُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَإِنَّ اللَّهَ بِکُمْ لَرَؤُوفٌ رَّحِیمٌ (9) او کسى است که آیات روشنى بر بندهاش ( محمد) نازل مىکندتا شما را از تاریکیها به سوى نور برد; و خداوند نسبت به شما مهربان و رحیم است. (9) وَمَا لَکُمْ أَلَّا تُنفِقُوافِی سَبِیلِ اللَّهِ وَلِلَّهِ مِیرَاثُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَایَسْتَوِی مِنکُم مَّنْ أَنفَقَ مِن قَبْلِ الْفَتْحِ وَقَاتَلَ أُوْلَئِکَ أَعْظَمُ دَرَجَةً مِّنَ الَّذِینَ أَنفَقُوا مِن بَعْدُ وَقَاتَلُواوَکُلّاً وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنَى وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ (10) چرا در راه خدا انفاق نکنید در حالى که میراث آسمانها وزمین همه از آن خداست (و کسى چیزى را با خود نمىبرد)! کسانى که قبل از پیروزى انفاق کردند و جنگیدند (با کسانى که پس از پیروزى انفاق کردند) یکسان نیستند; آنهابلندمقام تر از کسانى هستند که بعد از فتح انفاق نمودند و جهاد کردند; و خداوند به هر دو وعده نیک داده; و خدا به آنچه انجام مىدهید آگاه است. (10) مَن ذَا الَّذِی یُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً فَیُضَاعِفَهُ لَهُ وَلَهُ أَجْرٌ کَرِیمٌ (11) کیست که به خدا وام نیکو دهد (و از اموالى که به او ارزانى داشته انفاق کند) تا خداوند آن را براى او چندین برابر کند؟ و براى او پاداش پرارزشى است! (11) یَوْمَ تَرَى الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ یَسْعَى نُورُهُم بَیْن َأَیْدِیهِمْ وَبِأَیْمَانِهِم بُشْرَاکُمُ الْیَوْمَ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا ذَلِکَ هُوَ الْفَوْزُالْعَظِیمُ (12)(این پاداش بزرگ) در روزى است که مردان و زنان باایمان رامىنگرى که نورشان پیشرو و در سمت راستشان بسرعت حرکت مىکند (و به آنهامىگویند:) بشارت باد بر شما امروز به باغهایى از بهشت که نهرها زیر (درختان) آنجارى است; جاودانه درآن خواهید ماند! و این همان رستگارى بزرگ است! (12) یَوْمَ یَقُول ُالْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ لِلَّذِینَ آمَنُوا انظُرُون َانَقْتَبِسْ مِن نُّورِکُمْ قِیلَ ارْجِعُوا وَرَاءکُمْ فَالْتَمِسُوانُوراً فَضُرِبَ بَیْنَهُم بِسُورٍ لَّهُ بَابٌ بَاطِنُهُ فِیه ِالرَّحْمَةُ وَظَاهِرُهُ مِن قِبَلِهِ الْعَذَابُ (13) روزى که مردان و زنان منافق به مؤمنان مىگویند: «نظرى به ما بیفکنید تا از نور شما پرتوى برگیریم!» به آنها گفته مىشود: «به پشت سر خودبازگردید و کسب نور کنید!» در این هنگام دیوارى میان آنها زده مىشود که درى دارد،درونش رحمت است و برونش عذاب! (13)اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یُحْیِی الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا قَدْ بَیَّنَّا لَکُمُ الْآیَاتِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ (17) بدانید خداوند زمین را بعد از مرگ آن زنده مىکند! ما آیات (خود) را براى شما بیان کردیم، شاید اندیشه کنید! (17) إِنَّ الْمُصَّدِّقِینَ وَالْمُصَّدِّقَاتِ وَأَقْرَضُوا اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً یُضَاعَفُ لَهُمْ وَلَهُمْ أَجْرٌ کَرِیمٌ (18) مردان و زنان انفاقکننده، و آنها که (از این راه) به خدا «قرض الحسنه» دهند، (این قرض الحسنه) براى آنان مضاعف مىشود و پاداش پرارزشى دارند! (18) وَالَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ أُوْلَئِکَ هُمُ الصِّدِّیقُونَ وَالشُّهَدَاء عِندَ رَبِّهِمْ لَهُمْ أَجْرُهُمْ وَنُورُهُمْ وَالَّذِینَ کَفَرُوا وَکَذَّبُوا بِآیَاتِنَا أُوْلَئِکَ أَصْحَابُ الْجَحِیمِ (19) کسانى که به خدا و رسولانش ایمان آوردند، آنها صدیقین وشهدا نزد پروردگارشانند; براى آنان است پاداش (اعمال)شان و نور (ایمان)شان; و کسانىکه کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند، آنها دوزخیانند. (19)سَابِقُواإِلَى مَغْفِرَةٍ مِّن رَّبِّکُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا کَعَرْضِ السَّمَاءوَالْأَرْضِ أُعِدَّتْ لِلَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ ذَلِکَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتِیهِ مَن یَشَاءُ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ (21) به پیش تازید براى رسیدن به مغفرت پروردگارتان و بهشتى که پهنه آن مانند پهنه آسمان و زمین است و براى کسانى که به خدا و رسولانش ایمان آوردهاند; آماده شده است، این فضل خداوند است که به هر کس بخواهد مىدهد; و خداوندصاحب فضلعظیم است! (21)مَا أَصَابَ مِن مُّصِیبَةٍ فِی الْأَرْضِ وَلَا فِی أَنفُسِکُمْ إِلَّافِی کِتَابٍ مِّن قَبْلِ أَن نَّبْرَأَهَا إِنَّ ذَلِکَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرٌ (22) هیچ مصیبتى (ناخواسته) در زمین و نه در وجود شما روى نمىدهد مگر اینکه همه آنها قبل از آنکه زمین را بیافرینیم در لوح محفوظ ثبت است; واین امر براى خدا آسان است! (22) لِکَیْلَا تَأْسَوْا عَلَى مَا فَاتَکُمْ وَلَا تَفْرَحُوا بِمَا آتَاکُمْ وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ کُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ (23) این بخاطر آن است که براى آنچه از دست دادهاید تاسف نخورید، و به آنچه به شما داده است دلبسته و شادمان نباشید; و خداوند هیچ متکبرفخرفروشى را دوست ندارد! (23)ثُمَّ قَفَّیْنَا عَلَى آثَارِهِم بِرُسُلِنَا وَقَفَّیْنَا بِعِیسَى ابْنِ مَرْیَمَ وَآتَیْنَاهُ الْإِنجِیلَ وَجَعَلْنَا فِی قُلُوب ِالَّذِینَ اتَّبَعُوهُ رَأْفَةً وَرَحْمَةً وَرَهْبَانِیَّةً ابْتَدَعُوهَا مَا کَتَبْنَاهَا عَلَیْهِمْ إِلَّا ابْتِغَاء رِضْوَانِ اللَّهِ فَمَارَعَوْهَا حَقَّ رِعَایَتِهَا فَآتَیْنَا الَّذِینَ آمَنُوا مِنْهُم ْأَجْرَهُمْ وَکَثِیرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ (27) سپس در پى آنانرسولان دیگر خود را فرستادیم، و بعد ازآنان عیسى بن مریم را مبعوث کردیم و به او انجیل عطا کردیم، و در دل کسانى که از اوپیروى کردند رافت و رحمت قرار دادیم; و رهبانیتى را که ابداع کرده بودند، ما برآنان مقرر نداشته بودیم; گرچه هدفشان جلب خشنودى خدا بود، ولى حق آن را رعایت نکردند; از اینرو ما به کسانى از آنها که ایمان آوردند پاداششان را دادیم; وبسیارى از آنها فاسقند! (27) یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَآمِنُوا بِرَسُولِهِ یُؤْتِکُمْ کِفْلَیْنِ مِن رَّحْمَتِهِ وَیَجْعَل لَّکُمْ نُوراً تَمْشُونَ بِهِ وَیَغْفِرْ لَکُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ (28) اى کسانى که ایمان آوردهاید! تقواى الهى پیشه کنید و به رسولش ایمان بیاورید تا دو سهم از رحمتش به شما ببخشد و براى شما نورى قرار دهد که با آن (در میان مردم و در مسیر زندگى خود) راه بروید و گناهان شما را ببخشد; وخداوند غفور و رحیم است. (28) لِئَلَّا یَعْلَمَ أَهْلُ الْکِتَابِ أَلَّا یَقْدِرُونَ عَلَى شَیْءٍمِّن فَضْلِ اللَّهِ وَأَنَّ الْفَضْلَ بِیَدِ اللَّهِ یُؤْتِیهِ مَن یَشَاءُ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ (29) تا اهل کتاب بدانند که قادر بر چیزى از فضل خدا نیستند، وتمام فضل (و رحمت) به دست اوست، به هر کس بخواهد آن را مىبخشد; و خداوند داراى فضل عظیم است! (29)
سوره مجادله
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدای بخشاینده مهربان
1
قَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّتِی تُجَادِلُکَ فِی زَوْجِهَا وَتَشْتَکِی إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ یَسْمَعُ تَحَاوُرَکُمَا إِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ بَصِیرٌ
خدا سخن زنی را که در باره شوهرش با تو، به مجادله آمده است و به خدا شکوه می کند، شنید و خدا گفت و گوی شما را می شنود، زیرا شنوا و بیناست
10
إِنَّمَا النَّجْوَى مِنَ الشَّیْطَانِ لِیَحْزُنَ الَّذِینَ آمَنُوا وَلَیْسَ بِضَارِّهِمْ شَیْئًا إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَعَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ
هر آینه نجوا کردن کار شیطان است که می خواهد مؤمنان را محزون کند و، حال آنکه هیچ زیانی ، جز به فرمان خداوند، به آنها نمی رساند و مؤمنان باید که بر خدا توکل کنند
سوره حشر
بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان
سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ (1) آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است، براى خدا تسبیح مىگوید; و او عزیز و حکیم است! (1)وَالَّذِینَ جَاؤُوا مِن بَعْدِهِمْ یَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونَا بِالْإِیمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِی قُلُوبِنَا غِلّاً لِّلَّذِینَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّکَ رَؤُوفٌ رَّحِیمٌ (10) (همچنین) کسانى که بعد از آنها ( بعد از مهاجران و انصار) آمدند و مىگویند: «پروردگارا! ما و برادرانمان را که در ایمان بر ما پیشى گرفتند بیامرز، و در دلهایمان حسد و کینهاى نسبت به مؤمنان قرار مده! پروردگارا، تو مهربان و رحیمى!» (10)هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ (22) او خدایى است که معبودى جز او نیست، داناى آشکار و نهان است، و او رحمان و رحیم است! (22) هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِکُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ الْمُتَکَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یُشْرِکُونَ (23) و خدایى است که معبودى جز او نیست، حاکم و مالک اصلى اوست، از هر عیب منزه است، به کسى ستم نمىکند، امنیت بخش است، مراقب همه چیز است، قدرتمندى شکستناپذیر که با اراده نافذ خود هر امرى را اصلاح مىکند، و شایسته عظمت است; خداوند منزه است از آنچه شریک براى او قرارمىدهند! (23) هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْمَاء الْحُسْنَى یُسَبِّحُ لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ (24) او خداوندى است خالق، آفرینندهاى بىسابقه، و صورتگرى (بىنظیر); براى او نامهاى نیک است; آنچه در آسمانها و زمین است تسبیح او مىگویند; و او عزیز و حکیم است! (24)
سوره ممتحنه
بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان
عَسَى اللَّهُ أَن یَجْعَلَ بَیْنَکُمْ وَبَیْنَ الَّذِینَ عَادَیْتُم مِّنْهُم مَّوَدَّةًوَاللَّهُ قَدِیرٌ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ (7) امید است خدا میان شما و کسانى از مشرکین که با شما دشمنى کردند (از راه اسلام) پیوند محبت برقرار کند; خداوند تواناست و خداوند آمرزنده ومهربان است. (7) لَا یَنْهَاکُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِینَ لَمْ یُقَاتِلُوکُمْ فِی الدِّینِ وَلَمْ یُخْرِجُوکُم مِّن دِیَارِکُمْ أَن تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُواإِلَیْهِمْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطِینَ (8) خدا شما را از نیکى کردن و رعایت عدالت نسبت به کسانى که درراه دین با شما پیکار نکردند و از خانه و دیارتان بیرون نراندند نهى نمىکند; چراکه خداوند عدالتپیشگان را دوست دارد. (8)
سوره صف
بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان
سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ(1) آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همه تسبیح خدامىگویند; و او شکست ناپذیر و حکیم است! (1) إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الَّذِینَ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِهِ صَفّاً کَأَنَّهُم بُنیَانٌ مَّرْصُوصٌ(4) خداوند کسانى را دوست مىدارد که در راه او پیکار مىکنندگوئى بنایى آهنیناند! (4)تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِکُمْ وَأَنفُسِکُمْ ذَلِکُمْ خَیْرٌ لَّکُمْ إِن کُنتُم ْتَعْلَمُونَ(11) به خدا و رسولش ایمان بیاورید و با اموال و جانهایتان درراه خدا جهاد کنید; این براى شما (از هر چیز) بهتر است اگر بدانید! (11) یَغْفِرْ لَکُم ْذُنُوبَکُمْ وَیُدْخِلْکُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُوَمَسَاکِنَ طَیِّبَةً فِی جَنَّاتِ عَدْنٍ ذَلِکَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ(12) (اگر چنین کنید) گناهانتان را مىبخشد و شما را در باغهایى از بهشت داخل مىکند که نهرها از زیر درختانش جارى است و در مسکنهاى پاکیزه در بهشت جاویدان جاى مىدهد; و این پیروزى عظیم است! (12)
سوره جمعه
بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان
یُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ الْمَلِکِ الْقُدُّوسِ الْعَزِیزِ الْحَکِیمِ(1) آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همواره تسبیح خدامىگویند، خداوندى که مالک و حاکم است و از هر عیب و نقصى مبرا، و عزیز و حکیم است! (1)ذَلِکَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتِیهِ مَن یَشَاءُ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ(4) این فضل خداست که به هر کس بخواهد (و شایسته بداند) مىبخشد; و خداوند صاحب فضل عظیم است! (4)یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا نُودِی لِلصَّلَاةِ مِن یَوْمِ الْجُمُعَةِفَاسْعَوْا إِلَى ذِکْرِ اللَّهِ وَذَرُوا الْبَیْعَ ذَلِکُمْ خَیْرٌلَّکُمْ إِن کُنتُمْ تَعْلَمُونَ(9) اى کسانى که ایمان آوردهاید! هنگامى که براى نماز روز جمعه اذان گفته شود، به سوى ذکر خدا بشتابید و خرید و فروش را رها کنید که این براى شمابهتر است اگر مىدانستید! (9)
سوره تغابن
بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان
یُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ(1) آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است براى خدا تسبیح مىگویند; مالکیت و حکومت از آن اوست و ستایش از آن او; و او بر همه چیز تواناست! (1) هُوَ الَّذِی خَلَقَکُمْ فَمِنکُمْ کَافِرٌ وَمِنکُم مُّؤْمِنٌ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ(2) او کسى است که شما را آفرید (و به شما آزادى و اختیار داد); گروهى از شما کافرید و گروهى مؤمن; و خداوند به آنچه انجام مىدهید بیناست! (2) خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَصَوَّرَکُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَکُمْ وَإِلَیْهِ الْمَصِیرُ(3) آسمانها و زمین را بحق آفرید; و شما را (در عالم جنین) تصویر کرد، تصویرى زیبا و دلپذیر; و سرانجام (همه) بسوى اوست. (3) یَعْلَمُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَیَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ وَاللَّهُ عَلِیمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ(4) آنچه را در آسمانها و زمین است مىداند، و از آنچه پنهان یاآشکار مىکنید با خبر است; و خداوند از آنچه در درون سینههاست آگاه است. (4)فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالنُّورِ الَّذِی أَنزَلْنَا وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ(8) حال که چنین است، به خدا و رسول او و نورى که نازل کردهایم ایمان بیاورید; و بدانید خدا به آنچه انجام مىدهید آگاه است! (8) یَوْمَ یَجْمَعُکُمْ لِیَوْمِ الْجَمْعِ ذَلِکَ یَوْمُ التَّغَابُنِ وَمَن یُؤْمِن بِاللَّهِ وَیَعْمَلْ صَالِحاً یُکَفِّرْ عَنْهُ سَیِّئَات ِهِوَیُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَداً ذَلِکَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ(9) این در زمانى خواهد بود که همه شما را در روز اجتماع ( روزرستاخیز) گردآورى مىکند; آن روز روز تغابن است (روز احساس خسارت و پشیمانى)! و هرکس به خدا ایمان بیاورد و عمل صالح انجام دهد، گناهان او را مىبخشد و او را درباغهایى از بهشت که نهرها از زیر درختانش جارى است وارد مىکند، جاودانه در آن مى مانند; و این پیروزى بزرگ است! (9)اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَعَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ(13) خداوند کسى است که هیچ معبودى جز او نیست، و مؤمنان بایدفقط بر او توکل کنند! (13)فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ وَاسْمَعُوا وَأَطِیعُواوَأَنفِقُوا خَیْراً لِّأَنفُسِکُمْ وَمَن یُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُوْلَئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ(16) پس تا مىتوانید تقواى الهى پیشه کنید و گوش دهید و اطاعت نمایید و انفاق کنید که براى شما بهتر است; و کسانى که از بخل و حرص خویشتن مصون بمانند رستگارانند! (16) إِن تُقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً یُضَاعِفْهُ لَکُمْ وَیَغْفِرْ لَکُمْ وَاللَّهُ شَکُورٌ حَلِیمٌ(17) اگر به خدا قرضالحسنه دهید، آن را براى شما مضاعف مىسازدو شما را مىبخشد; و خداوند شکرکننده و بردبار است! (17) عَالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ(18) او داناى پنهان و آشکار است; و او عزیز و حکیم است! (18)
سوره طلاق
بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان
وَیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یَحْتَسِبُ وَمَن یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْءٍ قَدْراً (3) و او را از جایى که گمان ندارد روزى مىدهد; و هر کس بر خداتوکل کند، کفایت امرش را مىکند; خداوند فرمان خود را به انجام مىرساند; و خدابراى هر چیزى اندازهاى قرار داده است! (3)رَّسُولاً یَتْلُو عَلَیْکُمْ آیَاتِ اللَّهِ مُبَیِّنَاتٍ لِّیُخْرِجَ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَمَن یُؤْمِن بِاللَّهِ وَیَعْمَلْ صَالِحاً یُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَداً قَدْأَحْسَنَ اللَّهُ لَهُ رِزْقاً (11) رسولى به سوى شما فرستاده که آیات روشن خدا را بر شماتلاوت مىکند تا کسانى را که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام دادهاند، ازتاریکیها بسوى نور خارج سازد! و هر کس به خدا ایمان آورده و اعمال صالح انجام دهد،او را در باغهایى از بهشت وارد سازد که از زیر (درختانش) نهرها جارى است، جاودانه در آن مىمانند، و خداوند روزى نیکویى براى او قرار داده است! (11) اللَّه ُالَّذِی خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَمِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُن َّیَتَنَزَّلُ الْأَمْرُ بَیْنَهُنَّ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ وَأَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحَاطَ بِکُلِّ شَیْءٍ عِلْماً (12) خداوند همان کسى است که هفت آسمان را آفرید، و از زمین نیزهمانند آنها را; فرمان او در میان آنها پیوسته فرود مىآید تا بدانید خداوند بر هرچیز تواناست و اینکه علم او به همه چیز احاطه دارد! (12)
سوره تحریم
بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان
یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَکَ تَبْتَغِی مَرْضَاتَ أَزْوَاجِکَ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ(1) اى پیامبر! چرا چیزى را که خدا بر تو حلال کرده بخاطر جلب رضایت همسرانت بر خود حرام مىکنى؟! و خداوند آمرزنده و رحیم است. (1) قَدْ فَرَضَ اللَّهُ لَکُمْ تَحِلَّةَ أَیْمَانِکُمْ وَاللَّهُ مَوْلَاکُمْ وَهُوَ الْعَلِیمُ الْحَکِیمُ(2) خداوند راه گشودن سوگندهایتان را (در این گونه موارد) روشن ساخته; و خداوند مولاى شماست و او دانا و حکیم است. (2)یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَّصُوحاً عَسَى رَبُّکُمْ أَن یُکَفِّرَ عَنکُمْ سَیِّئَاتِکُمْ وَیُدْخِلَکُم ْجَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ یَوْمَ لَا یُخْزِی اللَّه ُالنَّبِیَّ وَالَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ نُورُهُمْ یَسْعَى بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَبِأَیْمَانِهِمْ یَقُولُونَ رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَانُورَنَا وَاغْفِرْ لَنَا إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ(8) اى کسانى که ایمان آوردهاید بسوى خدا توبه کنید، توبهاى خالص; امید است (با این کار) پروردگارتان گناهانتان را ببخشد و شما را در باغهایى از بهشت که نهرها از زیر درختانش جارى است وارد کند، در آن روزى که خداوند پیامبر وکسانى را که با او ایمان آوردند خوار نمىکند; این در حالى است که نورشان پیشاپیش آنان و از سوى راستشان در حرکت است، و مىگویند: «پروردگارا! نور ما را کامل کن وما را ببخش که تو بر هر چیز توانائى!» (8)وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِّلَّذِینَ آمَنُوا اِمْرَأَةَ فِرْعَوْنَ إِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِی عِندَکَ بَیْتاً فِی الْجَنَّةِ وَنَجِّنِی مِن فِرْعَوْنَ وَعَمَلِهِ وَنَجِّنِی مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ(11) و خداوند براى مؤمنان، به همسر فرعون مثل زده است، در آن هنگام که گفت: «پروردگارا! خانهاى براى من نزد خودت در بهشت بساز، و مرا از فرعون و کار او نجات ده و مرا از گروه ستمگران رهایى بخش!» (11) وَمَرْیَمَ ابْنَتَ عِمْرَانَ الَّتِی أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَافِیهِ مِن رُّوحِنَا وَصَدَّقَتْ بِکَلِمَاتِ رَبِّهَا وَکُتُبِهِ وَکَانَتْ مِنَ الْقَانِتِینَ(12) و همچنین به مریم دختر عمران که دامان خود را پاک نگهداشت، و ما از روح خود در آن دمیدیم; او کلمات پروردگار و کتابهایش را تصدیق کردو از مطیعان فرمان خدا بود! (12)
سوره ملک
بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان
تَبَارَکَ الَّذِی بِیَدِهِ الْمُلْکُ وَهُوَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (1) پربرکت و زوالناپذیر است کسى که حکومت جهان هستى به دست اوست، و او بر هر چیز تواناست. (1) الَّذِی خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَیَاةَ لِیَبْلُوَکُمْ أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً وَهُوَ الْعَزِیزُ الْغَفُورُ (2) آن کس که مرگ و حیات را آفرید تا شما را بیازماید که کدامیک از شما بهتر عمل مىکنید، و او شکستناپذیر و بخشنده است. (2) إِنَّ الَّذِینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالْغَیْبِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ کَبِیرٌ (12) (اما) کسانى که از پروردگارشان در نهان مىترسند، مسلماآمرزش و پاداش بزرگى دارند! (12)هُوَ الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ ذَلُولاً فَامْشُوا فِی مَنَاکِبِهَا وَکُلُوا مِن رِّزْقِهِ وَإِلَیْهِ النُّشُورُ (15) او کسى است که زمین را براى شما رام کرد، بر شانههاى آنراه بروید و از روزیهاى خداوند بخورید; و بازگشت و اجتماع همه به سوى اوست! (15)قُلْ هُوَ الَّذِی أَنشَأَکُمْ وَجَعَلَ لَکُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ قَلِیلاً مَّا تَشْکُرُونَ(23) بگو: «او کسى است که شما را آفرید و براى شما گوش و چشم وقلب قرار داد; اما کمتر سپاسگزارى مىکنید!» (23)
سوره قلم
بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان
مَا أَنتَ بِنِعْمَةِ رَبِّکَ بِمَجْنُونٍ (2) که به نعمت پروردگارت تو مجنون نیستى، (2) وَإِنَّ لَکَ لَأَجْراً غَیْرَ مَمْنُونٍ (3) و براى تو پاداشى عظیم و همیشگى است! (3) وَإِنَّکَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِیمٍ (4) و تو اخلاق عظیم و برجستهاى دارى! (4)قَالَ أَوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُل لَّکُمْ لَوْلَا تُسَبِّحُونَ(28) یکى از آنها که از همه عاقل تر بود گفت: «آیا به شما نگفتم چرا تسبیح خدا نمىگویید؟! (28) قَالُوا سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنَّا کُنَّا ظَالِمِینَ(29) گفتند: «منزه است پروردگار ما، مسلما ما ظالم بودیم!» (29)إِنَّ لِلْمُتَّقِینَ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِیمِ(34) مسلما براى پرهیزگاران نزد پروردگارشان باغهاى پر نعمت بهشت است! (34) فَاجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِینَ(50) ولى پروردگارش او را برگزید و از صالحان قرار داد! (50) وَمَا هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ لِّلْعَالَمِینَ(52) در حالى که این (قرآن) جز مایه بیدارى براى جهانیان نیست! (52)
سوره حاقه
بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان
فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ فَیَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَؤُوا کِتَابِیهْ(19) پس کسى که نامه اعمالش را به دست راستش دهند (از شدت شادى و مباهات) فریاد مىزند که: «(اى اهل محشر!) نامه اعمال مرا بگیرید و بخوانید! (19) إِنِّی ظَنَنتُ أَنِّی مُلَاقٍ حِسَابِیهْ(20) من یقین داشتم که (قیامتى در کار است و) به حساب اعمالم مىرسم!» (20) فَهُوَ فِی عِیشَةٍ رَّاضِیَةٍ(21) او در یک زندگى (کاملا) رضایتبخش قرار خواهد داشت، (21) فِی جَنَّةٍ عَالِیَةٍ(22) در بهشتى عالى، (22) قُطُوفُهَا دَانِیَةٌ(23) که میوه هایش در دسترس است! (23) کُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِیئاً بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِی الْأَیَّامِ الْخَالِیَةِ(24)(و به آنان گفته مىشود:) بخورید و بیاشامید گوارا دربرابر اعمالى که در ایام گذشته انجام دادید! (24)وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْیَقِینِ(51) و آن یقین خالص است! (51) فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ الْعَظِیمِ(52) حال که چنین است به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوى! (52)
سوره معارج
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدای بخشاینده مهربان
24
وَالَّذِینَ فِی أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُومٌ
و، آنان که در اموالشان حقی است معین،
25
لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ
برای گدا و محروم
32
وَالَّذِینَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ
و کسانی که امانتها و، عهدهای خود را رعایت می کنند،
33
وَالَّذِینَ هُم بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ
و کسانی که شهادت خویش به حق ادا می کنند،
34
وَالَّذِینَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ یُحَافِظُونَ
و کسانی که بر نمازهاشان مواظبت دارند،
35
أُوْلَئِکَ فِی جَنَّاتٍ مُّکْرَمُونَ
اینان در بهشت، گرامی هستند
