نفس از نگاه قرآن.بخش سوم

نفس بخش سوم

سوره سبأ

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

19

فَقَالُوا رَبَّنَا بَاعِدْ بَیْنَ أَسْفَارِنَا وَظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ فَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِیثَ وَمَزَّقْنَاهُمْ کُلَّ مُمَزَّقٍ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَاتٍ لِّکُلِّ صَبَّارٍ شَکُورٍ

بر خویشتن ستم کردند و گفتند: ای پروردگار ما، منزلگاههای ما را از هم دور گردان ما نیز افسانه روزگارشان گردانیدیم و سخت پراکنده شان ساختیم و در این عبرتهاست برای شکیبایان سپاسگزار

50

قُلْ إِن ضَلَلْتُ فَإِنَّمَا أَضِلُّ عَلَى نَفْسِی وَإِنِ اهْتَدَیْتُ فَبِمَا یُوحِی إِلَیَّ رَبِّی إِنَّهُ سَمِیعٌ قَرِیبٌ

بگو: اگر، من گمراه شوم زیانش بر من است ، و اگر به راه هدایت روم بدان سبب است که پروردگار من به من وحی می کند او شنوا و نزدیک است

سوره فاطر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

18

وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى وَإِن تَدْعُ مُثْقَلَةٌ إِلَى حِمْلِهَا لَا یُحْمَلْ مِنْهُ شَیْءٌ وَلَوْ کَانَ ذَا قُرْبَى إِنَّمَا تُنذِرُ الَّذِینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالغَیْبِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَمَن تَزَکَّى فَإِنَّمَا یَتَزَکَّى لِنَفْسِهِ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِیرُ

هیچ کس بار گناه دیگری را بر دوش نکشد و اگر گرانباری کسی را به حمل کردن بار خود فرا خواند، هر چند خویشاوند او باشد، از حمل آن سر باز زند تو فقطکسانی را می ترسانی که از پروردگارشان ، نادیده ، بیمناکند ونماز می گزارند و هر که پاک شود برای خود پاک شده و سرانجام همه به سوی خداست

32

ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْکِتَابَ الَّذِینَ اصْطَفَیْنَا مِنْ عِبَادِنَا فَمِنْهُمْ ظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ وَمِنْهُم مُّقْتَصِدٌ وَمِنْهُمْ سَابِقٌ بِالْخَیْرَاتِ بِإِذْنِ اللَّهِ ذَلِکَ هُوَ الْفَضْلُ الْکَبِیرُ

سپس کتاب را به کسانی از بندگانمان که برگزیده بودیم به میراث دادیم بعضی بر خود ستم کردند و بعضی راه میانه را برگزیدند و بعضی به فرمان خدا در کارهای نیک پیشی گرفتند و این است بخشایش بزرگ

سوره یس

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

36

سُبْحَانَ الَّذِی خَلَقَ الْأَزْوَاجَ کُلَّهَا مِمَّا تُنبِتُ الْأَرْضُ وَمِنْ أَنفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا یَعْلَمُونَ

منزه است آن خدایی که همه جفتها را بیافرید، چه از آنچه زمین می، رویاند و چه از نفسهایشان و چه آن چیزهایی که نمی شناسند

سوره صافات

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

113

وَبَارَکْنَا عَلَیْهِ وَعَلَى إِسْحَقَ وَمِن ذُرِّیَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ مُبِینٌ

او و اسحاق را، برکت دادیم و از فرزندانشان بعضی نیکوکار هستند و بعضی به آشکارا بر خود ستمکار

سوره غافر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

14

فَادْعُوا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ وَلَوْ کَرِهَ الْکَافِرُونَ

پس خدا را بخوانید، در حالی که تنها برای او در دین اخلاص می ورزید ،اگر چه کافران را ناخوش آید

17

الْیَوْمَ تُجْزَى کُلُّ نَفْسٍ بِمَا کَسَبَتْ لَا ظُلْمَ الْیَوْمَ إِنَّ اللَّهَ سَرِیعُ الْحِسَابِ

آن روز هر کس را همانند عملش جزا می دهند و به کس ستمی نمی رود خدازود، به حسابها می رسد

40

مَنْ عَمِلَ سَیِّئَةً فَلَا یُجْزَى إِلَّا مِثْلَهَا وَمَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِّن ذَکَرٍ أَوْ أُنثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُوْلَئِکَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ یُرْزَقُونَ فِیهَا بِغَیْرِ حِسَابٍ

هر کس کار بدی بکند جز همانند عملش کیفر نیابد و هر کس از مرد و زن که مؤمن باشد و عمل صالحی به جای آرد به بهشت داخل شود و بی حساب روزی اش دهند

58

وَمَا یَسْتَوِی الْأَعْمَى وَالْبَصِیرُ وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَلَا الْمُسِیءُ قَلِیلًا مَّا تَتَذَکَّرُونَ

نابینا و بینا برابر نیستند نیز آنهایی که ایمان آورده اند و کارهای شایسته کرده اند با زشتکاران یکسان نباشند چه اندک پند می پذیرید

82

أَفَلَمْ یَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَیَنظُرُوا کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ کَانُوا أَکْثَرَ مِنْهُمْ وَأَشَدَّ قُوَّةً وَآثَارًا فِی الْأَرْضِ فَمَا أَغْنَى عَنْهُم مَّا کَانُوا یَکْسِبُونَ

آیا در زمین سیر نمی کنند تا بنگرند که عاقبت کسانی که پیش از آنها، می زیسته اند چگونه بوده است ? مردمی که نیرویشان بیشتر و آثارشان در روی زمین فراوان تر بود پس آن چیزها که به دست می آورند سودشان نبخشید

سوره فصلت

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

5

وَقَالُوا قُلُوبُنَا فِی أَکِنَّةٍ مِّمَّا تَدْعُونَا إِلَیْهِ وَفِی آذَانِنَا وَقْرٌ وَمِن بَیْنِنَا وَبَیْنِکَ حِجَابٌ فَاعْمَلْ إِنَّنَا عَامِلُونَ

گفتند: دلهای ما از آنچه ما را بدان دعوت می کنی در پرده است و، گوشهامان سنگین است و میان ما و تو حجابی است تو به کار خود پرداز و ما نیز به کار خود می پردازیم

30

إِنَّ الَّذِینَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلَائِکَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِی کُنتُمْ تُوعَدُونَ

بر آنان که گفتند: پروردگار ما الله است و پایداری ورزیدند،، فرشتگان فرود می آیند که مترسید و غمگین مباشید، شما را به بهشتی که وعده داده بودند بشارت است

36

وَإِمَّا یَنزَغَنَّکَ مِنَ الشَّیْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ

و اگر از جانب شیطان دستخوش وسوسه ای گردی ، به خدا پناه ببر، که، اوشنوا و داناست

46

مَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِنَفْسِهِ وَمَنْ أَسَاء فَعَلَیْهَا وَمَا رَبُّکَ بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِیدِ

هر کس که کاری شایسته کند، به سود خود اوست و هر که بد کند به زیان اوست و پروردگار تو به بندگان ستم روا نمی دارد

49

لَا یَسْأَمُ الْإِنسَانُ مِن دُعَاء الْخَیْرِ وَإِن مَّسَّهُ الشَّرُّ فَیَؤُوسٌ قَنُوطٌ

آدمی هر چه طلب خیر کند خسته نمی شود، اما چون بدی به او برسد بداندیش، و نومید می گردد

50

وَلَئِنْ أَذَقْنَاهُ رَحْمَةً مِّنَّا مِن بَعْدِ ضَرَّاء مَسَّتْهُ لَیَقُولَنَّ هَذَا لِی وَمَا أَظُنُّ السَّاعَةَ قَائِمَةً وَلَئِن رُّجِعْتُ إِلَى رَبِّی إِنَّ لِی عِندَهُ لَلْحُسْنَى فَلَنُنَبِّئَنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا بِمَا عَمِلُوا وَلَنُذِیقَنَّهُم مِّنْ عَذَابٍ غَلِیظٍ

اگر پس از رنجی که به او رسیده رحمتی به او بچشانیم می گوید: این حق من است و نپندارم که قیامتی برپا شود، و اگر هم مرا نزد پروردگارم برگردانند البته که نزد او حالتی خوشتر باشد پس کافران را به اعمالی که کرده اند آگاه می کنیم و به آنها عذابی سخت می چشانیم

51

وَإِذَا أَنْعَمْنَا عَلَى الْإِنسَانِ أَعْرَضَ وَنَأى بِجَانِبِهِ وَإِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعَاء عَرِیضٍ

چون به آدمی نعمتی ارزانی داریم ، رویگردان می شود و به تکبر گردن می، افرازد و اگر به او شری برسد، بسیار فریاد و فغان می کند

سوره شورا

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

6

وَالَّذِینَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَولِیَاء اللَّهُ حَفِیظٌ عَلَیْهِمْ وَمَا أَنتَ عَلَیْهِم بِوَکِیلٍ

خدا مراقب اعمال کسانی است که جز او را به دوستی گرفتند، و تو وکیل آنها نیستی

8

وَلَوْ شَاء اللَّهُ لَجَعَلَهُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَکِن یُدْخِلُ مَن یَشَاء فِی رَحْمَتِهِ وَالظَّالِمُونَ مَا لَهُم مِّن وَلِیٍّ وَلَا نَصِیرٍ

اگر خدا می خواست همه را یک امت کرده بودولی او هر که را که بخواهدبه رحمت خویش در آورد، و ستمکاران را هیچ دوست و یاوری نیست

9

أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَوْلِیَاء فَاللَّهُ هُوَ الْوَلِیُّ وَهُوَ یُحْیِی المَوْتَى وَهُوَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ

آیا جز خدا را به دوستی گرفتند ? دوست حقیقی خداست و اوست که مردگان را زنده می کند، و اوست که بر هر کاری تواناست

10

وَمَا اخْتَلَفْتُمْ فِیهِ مِن شَیْءٍ فَحُکْمُهُ إِلَى اللَّهِ ذَلِکُمُ اللَّهُ رَبِّی عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَإِلَیْهِ أُنِیبُ

در هر چه اختلاف می کنید حکمش با خداست این خدای یکتا پروردگار من است بر او توکل کردم و به او روی می آورم

14

وَمَا تَفَرَّقُوا إِلَّا مِن بَعْدِ مَا جَاءهُمُ الْعِلْمُ بَغْیًا بَیْنَهُمْ وَلَوْلَا کَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّکَ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى لَّقُضِیَ بَیْنَهُمْ وَإِنَّ الَّذِینَ أُورِثُوا الْکِتَابَ مِن بَعْدِهِمْ لَفِی شَکٍّ مِّنْهُ مُرِیبٍ

از روی حسد و عداوت فرقه فرقه نشدند، مگر از آن پس که به دانش، دست یافتند و اگر پروردگار تو از پیش مقرر نکرده بود که آنها را تا زمانی معین مهلت است ، بر آنها حکم عذاب می رفت و کسانی که بعد از ایشان وارث کتاب خدا شده اند در باره آن سخت به تردید افتاده اند

20

مَن کَانَ یُرِیدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِی حَرْثِهِ وَمَن کَانَ یُرِیدُ حَرْثَ الدُّنْیَا نُؤتِهِ مِنْهَا وَمَا لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِن نَّصِیبٍ

هر کس کشت آخرت را بخواهد به کشته اش می افزاییم و هر کس کشت دنیارا بخواهد به او عطا می کنیم ، ولی دیگر در کشت آخرتش نصیبی نیست

27

وَلَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبَادِهِ لَبَغَوْا فِی الْأَرْضِ وَلَکِن یُنَزِّلُ بِقَدَرٍ مَّا یَشَاء إِنَّهُ بِعِبَادِهِ خَبِیرٌ بَصِیرٌ

اگر خدا روزی بندگانش را افزون کند در زمین فساد می کنند، ولی به اندازه ای که بخواهد روزی می فرستد زیرا بر بندگان خود آگاه و بیناست

40

وَجَزَاء سَیِّئَةٍ سَیِّئَةٌ مِّثْلُهَا فَمَنْ عَفَا وَأَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ إِنَّهُ لَا یُحِبُّ الظَّالِمِینَ

جزای هر بدی بدیی است همانند آن پس کسی که عفو کند و آشتی ورزد مزدش با خداست ، زیرا او ستمکاران را دوست ندارد

سوره زخرف

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

5

أَفَنَضْرِبُ عَنکُمُ الذِّکْرَ صَفْحًا أَن کُنتُمْ قَوْمًا مُّسْرِفِینَ

آیا بدان سبب که مردمی گزافکار هستید، از شما اعراض کنیم و قرآن را از شما دریغ داریم ?

سوره دخان

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

15

إِنَّا کَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِیلًا إِنَّکُمْ عَائِدُونَ

عذاب را اندکی بر می داریم و شما باز به آیین خویش بازمی گردید

سوره احقاف

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

5

وَمَنْ أَضَلُّ مِمَّن یَدْعُو مِن دُونِ اللَّهِ مَن لَّا یَسْتَجِیبُ لَهُ إِلَى یَومِ الْقِیَامَةِ وَهُمْ عَن دُعَائِهِمْ غَافِلُونَ

و کیست گمراه تر از آن که به جز الله چیزی را به خدایی می خواند که تاروز قیامت به او جواب نمی دهد، که بتان از دعای بت پرستان بی خبرند

6

وَإِذَا حُشِرَ النَّاسُ کَانُوا لَهُمْ أَعْدَاء وَکَانُوا بِعِبَادَتِهِمْ کَافِرِینَ

و چون در قیامت مردم را گرد آرند، بتان با پرستندگان خویش دشمن باشندو، عبادتشان را انکار کنند

26

وَلَقَدْ مَکَّنَّاهُمْ فِیمَا إِن مَّکَّنَّاکُمْ فِیهِ وَجَعَلْنَا لَهُمْ سَمْعًا وَأَبْصَارًا وَأَفْئِدَةً فَمَا أَغْنَى عَنْهُمْ سَمْعُهُمْ وَلَا أَبْصَارُهُمْ وَلَا أَفْئِدَتُهُم مِّن شَیْءٍ إِذْ کَانُوا یَجْحَدُونَ بِآیَاتِ اللَّهِ وَحَاقَ بِهِم مَّا کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُون

به آنها چنان مکانتی داده بودیم که به شما نداده ایم برایشان گوش و، چشم و دل قرار دادیم ولی گوش و چشم و دلشان به حالشان هیچ سود نکرد، زیرا آیات خدا را انکار می کردند تا آنچه به مسخره اش می گرفتند آنها رافرو گرفت

سوره محمد

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

ذَلِکَ بِأَنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا اتَّبَعُوا الْبَاطِلَ وَأَنّ َالَّذِینَ آمَنُوا اتَّبَعُوا الْحَقَّ مِن رَّبِّهِمْ کَذَلِکَ یَضْرِبُاللَّهُ لِلنَّاسِ أَمْثَالَهُمْ (3) این بخاطر آن است که کافران از باطل پیروى کردند، و مؤمنان از حقى که از سوى پروردگارشان بود تبعیت نمودند; این‏گونه خداوند براى مردم مثلهاى (زندگى) آنان رابیان مى‏کند! (3)

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِن تَنصُرُوا اللَّهَ یَنصُرْکُمْ وَیُثَبِّتْ أَقْدَامَکُمْ (7) اى کسانى که ایمان آورده‏اید! اگر (آیین) خدا را یارى کنید، شما را یارى مى‏کندو گامهایتان را استوار مى‏دارد. (7) وَالَّذِینَ کَفَرُوا فَتَعْساً لَّهُمْ وَأَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ (8) و کسانى که کافر شدند، مرگ بر آنان! و اعمالشان نابود باد! (8) ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ کَرِهُوا مَا أَنزَلَ اللَّهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ (9) این بخاطر آن است که از آنچه خداوند نازل کرده کراهت داشتند; از این رو خدااعمالشان را حبط و نابود کرد! (9)

أَفَمَن کَانَ عَلَى بَیِّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ کَمَن زُیِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءهُمْ (14) آیا کسى که دلیل روشنى از سوى پروردگارش دارد، همانند کسى است که زشتى اعمالش درنظرش آراسته شده و از هواى نفسشان پیروى مى‏کنند؟! (14)

أُوْلَئِکَ الَّذِینَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَأَعْمَى أَبْصَارَهُمْ (23) آنها کسانى هستند که خداوند از رحمت خویش دورشان ساخته، گوشهایشان را کر وچشمهایشان را کور کرده است! (23)

أَمْ حَسِبَ الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ أَن لَّن یُخْرِجَ اللَّهُ أَضْغَانَهُمْ(29)‏ آیا کسانى که در دلهایشان بیمارى است گمان کردند خدا کینه‏هایشان را آشکارنمى‏کند؟! (29)

هَاأَنتُمْ هَؤُلَاء تُدْعَوْنَ لِتُنفِقُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَمِنکُم مَّن یَبْخَلُ وَمَن یَبْخَلْ فَإِنَّمَا یَبْخَلُ عَن نَّفْسِهِ وَاللَّهُ الْغَنِیُّ وَأَنتُمُ الْفُقَرَاء وَإِن تَتَوَلَّوْایَسْتَبْدِلْ قَوْماً غَیْرَکُمْ ثُمَّ لَا یَکُونُوا أَمْثَالَکُمْ(38) آرى، شما همان گروهى هستید که براى انفاق در راه خدا دعوت مى‏شوید، بعضى از شمابخل مى‏ورزند; و هر کس بخل ورزد، نسبت به خود بخل کرده است; و خداوند بى‏نیاز است وشما همه نیازمندید; و هرگاه سرپیچى کنید، خداوند گروه دیگرى را جاى شما مى‏آورد پس آنها مانند شما نخواهند بود (و سخاوتمندانه در راه خدا انفاق مى‏کنند). (38)

سوره فتح

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

إِنَّ الَّذِینَ یُبَایِعُونَکَ إِنَّمَا یُبَایِعُونَ اللَّهَ یَدُاللَّهِ فَوْقَ أَیْدِیهِمْ فَمَن نَّکَثَ فَإِنَّمَا یَنکُثُ عَلَى نَفْسِهِ وَمَنْ أَوْفَى بِمَا عَاهَدَ عَلَیْهُ اللَّهَ فَسَیُؤْتِیهِأَجْراً عَظِیماً (10) کسانى که با تو بیعت مى‏کنند (در حقیقت) تنها با خدا بیعت مى‏نمایند، و دست خدابالاى دست آنهاست; پس هر کس پیمان‏شکنى کند، تنها به زیان خود پیمان شکسته است; وآن کس که نسبت به عهدى که با خدا بسته وفا کند، بزودى پاداش عظیمى به او خواهد داد. (10)

سوره حجرات

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

إِنَّ الَّذِینَ یَغُضُّونَ أَصْوَاتَهُمْ عِندَ رَسُولِ اللَّه ِأُوْلَئِکَ الَّذِینَ امْتَحَنَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ لِلتَّقْوَى لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ عَظِیمٌ (3) آنها که صداى خود را نزد رسول خدا کوتاه مى‏کنند همان کسانى هستند که خداونددلهایشان را براى تقوا خالص نموده، و براى آنان آمرزش و پاداش عظیمى است! (3) إِنَّ الَّذِینَ یُنَادُونَکَ مِن وَرَاء الْحُجُرَاتِ أَکْثَرُهُمْ لَا یَعْقِلُونَ (4)‏ (ولى) کسانى که تو را از پشت حجره‏ها بلند صدا مى‏زنند، بیشترشان نمى‏فهمند! (4)

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِن جَاءکُمْ فَاسِقٌ بِنَبَأٍفَتَبَیَّنُوا أَن تُصِیبُوا قَوْماً بِجَهَالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلَى مَافَعَلْتُمْ نَادِمِینَ (6) اى کسانى که ایمان آورده‏اید! اگر شخص فاسقى خبرى براى شما بیاورد، درباره آن تحقیق کنید، مبادا به گروهى از روى نادانى آسیب برسانید و از کرده خود پشیمان شوید! (6)

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَیْنَ أَخَوَیْکُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ (10) مؤمنان برادر یکدیگرند; پس دو برادر خود را صلح و آشتى دهید و تقواى الهى پیشه کنید، باشد که مشمول رحمت او شوید! (10)

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثِیراً مِّنَ الظَّنِّإِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا یَغْتَب بَّعْضُکُم بَعْضاً أَیُحِبُّ أَحَدُکُمْ أَن یَأْکُلَ لَحْمَ أَخِیهِ مَیْتاًفَکَرِهْتُمُوهُ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَّحِیمٌ (12) اى کسانى که ایمان آورده‏اید! از بسیارى از گمانها بپرهیزید، چرا که بعضى ازگمانها گناه است; و هرگز (در کار دیگران) تجسس نکنید; و هیچ یک از شما دیگرى راغیبت نکند، آیا کسى از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده خود را بخورد؟! (به یقین) همه شما از این امر کراهت دارید; تقواى الهى پیشه کنید که خداوند توبه‏پذیر ومهربان است! (12)

سوره ق

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِیدِ(16) ما انسان را آفریدیم و وسوسه‏هاى نفس او را مى‏دانیم، و ما به او از رگ قلبش نزدیکتریم! (16) إِذْ یَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّیَانِ عَنِ الْیَمِینِ وَعَنِ الشِّمَالِ قَعِیدٌ(17)(به خاطر بیاورید) هنگامى را که دو فرشته راست و چپ که ملازم انسانند اعمال اورا دریافت مى‏دارند; (17) مَا یَلْفِظُ مِن قَوْلٍ إِلَّا لَدَیْهِ رَقِیبٌ عَتِیدٌ(18) انسان هیچ سخنى را بر زبان نمى‏آورد مگر اینکه همان دم، فرشته‏اى مراقب و آماده براى انجام ماموریت (و ضبط آن) است! (18) وَجَاءتْ سَکْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ذَلِکَ مَا کُنتَ مِنْهُ تَحِیدُ(19) و سرانجام، سکرات (و بیخودى در آستانه) مرگ بحق فرامى‏رسد (و به انسان گفته مى‏شود:) این همان چیزى است که تو از آن مى‏گریختى! (19)

سوره ذاریات

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

إِنَّکُمْ لَفِی قَوْلٍ مُّخْتَلِفٍ (8) که شما (درباره قیامت) در گفتارى مختلف و گوناگونید! (8) یُؤْفَکُ عَنْهُ مَنْ أُفِکَ (9)(تنها) کسى از ایمان به آن منحرف مى‏شود که از قبول حق سرباز مى‏زند! (9) قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ (10) کشته باد دروغگویان (و مرگ بر آنها)! (10) الَّذِینَ هُمْ فِی غَمْرَةٍ سَاهُونَ (11) همانها که در جهل و غفلت فرو رفته‏اند، (11) یَسْأَلُونَ أَیَّانَ یَوْمُ الدِّینِ (12) و پیوسته سؤال مى‏کنند: «روز جزا چه موقع است؟!» (12)

وَفِی أَنفُسِکُمْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ (21) و در وجود خود شما (نیز آیاتى است); آیا نمى‏بینید؟! (21)

قَالُوا کَذَلِکَ قَالَ رَبُّکِ إِنَّهُ هُوَ الْحَکِیمُ الْعَلِیمُ (30)‏ گفتند: «پروردگارت چنین گفته است، و او حکیم و داناست!» (30)

وَمِن کُلِّ شَیْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَیْنِ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ(49) و از هر چیز دو جفت آفریدیم، شاید متذکر شوید! (49)

وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِیَعْبُدُونِ(56) من جن و انس را نیافریدم جز براى اینکه عبادتم کنند (و از این راه تکامل یابند وبه من نزدیک شوند)! (56)

فَوَیْلٌ لِّلَّذِینَ کَفَرُوا مِن یَوْمِهِمُ الَّذِی یُوعَدُونَ(60) پس واى بر کسانى که کافر شدند از روزى که به آنها وعده داده مى‏شود! (60)

سوره طور

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

فَوَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ(11) واى در آن روز بر تکذیب‏کنندگان، (11) الَّذِینَ هُمْ فِی خَوْضٍ یَلْعَبُونَ(12) همانها که در سخنان باطل به بازى مشغولند! 

وَالَّذِینَ آمَنُوا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّیَّتُهُم بِإِیمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَمَا أَلَتْنَاهُم مِّنْ عَمَلِهِم مِّن شَیْءٍ کُلُّ امْرِئٍ بِمَا کَسَبَ رَهِینٌ(21) کسانى که ایمان آوردند و فرزندانشان به پیروى از آنان ایمان اختیار کردند، فرزندانشان را (در بهشت) به آنان ملحق مى‏کنیم; و از (پاداش) عملشان چیزى نمى‏کاهیم; و هر کس در گرو اعمال خویش است! (21)

وَإِن یَرَوْا کِسْفاً مِّنَ السَّمَاءِ سَاقِطاً یَقُولُوا سَحَابٌ مَّرْکُومٌ(44) آنها (چنان لجوجند که) اگر ببینند قطعه سنگى از آسمان (براى عذابشان) سقوط مى‏کند مى‏گویند: «این ابر متراکمى است!» (44) 

سوره نجم

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

إِنْ هِیَ إِلَّا أَسْمَاء سَمَّیْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُکُم مَّاأَنزَلَ اللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ إِن یَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّوَمَا تَهْوَى الْأَنفُسُ وَلَقَدْ جَاءهُم مِّن رَّبِّهِمُ الْهُدَى (23) اینها فقط نامهایى است که شما و پدرانتان بر آنهاگذاشته‏اید (نامهایى بى‏محتوا و اسمهایى بى مسما)، و هرگز خداوند دلیل و حجتى بر آن نازل نکرده; آنان فقط از گمانهاى بى‏اساس و هواى نفس پیروى مى‏کنند در حالى که هدایت از سوى پروردگارشان براى آنها آمده است! (23) أَمْ لِلْإِنسَانِ مَا تَمَنَّى (24) یا آنچه انسان تمنا دارد به آن مى‏رسد؟! (24) فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَى (25) در حالى که آخرت و دنیا از آن خداست! (25)

فَأَعْرِضْ عَن مَّن تَوَلَّى عَن ذِکْرِنَا وَلَمْ یُرِدْ إِلَّا الْحَیَاةَ الدُّنْیَا (29) حال که چنین است از کسى که از یاد ما روى مى‏گرداند و جززندگى مادى دنیا را نمى‏طلبد، اعراض کن! (29) 

الَّذِینَ یَجْتَنِبُونَ کَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ إِنَّ رَبَّکَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ أَعْلَمُ بِکُمْ إِذْ أَنشَأَکُم مِّن َالْأَرْضِ وَإِذْ أَنتُمْ أَجِنَّةٌ فِی بُطُونِ أُمَّهَاتِکُمْ فَلَاتُزَکُّوا أَنفُسَکُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَى (32) همانها که از گناهان بزرگ و اعمال زشت دورى مى‏کنند، جزگناهان صغیره (که گاه آلوده آن مى‏شوند); آمرزش پروردگار تو گسترده است; او نسبت به شما از همه آگاهتر است از آن هنگام که شما را از زمین آفرید و در آن موقع که بصورت جنینهایى در شکم مادرانتان بودید; پس خودستایى نکنید، او پرهیزگاران را بهترمى‏شناسد! (32)

أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى (38) که هیچ کس بار گناه دیگرى را بر دوش نمى‏گیرد، (38) وَأَن لَّیْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَى (39) و اینکه براى انسان بهره‏اى جز سعى و کوشش او نیست، (39)

فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّکَ تَتَمَارَى(55)(بگو:) در کدام یک از نعمتهاى پروردگارت تردید دارى؟! (55)

وَتَضْحَکُونَ وَلَا تَبْکُونَ(60) و مى‏خندید و نمى‏گریید، (60) وَأَنتُمْ سَامِدُونَ(61) و پیوسته در غفلت و هوسرانى به سر مى‏برید؟! (61) فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَاعْبُدُوا(62) .‏ همه براى خدا سجده کنید و او را بپرستید! (62)

سوره قمر

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

وَکَذَّبُوا وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءهُمْ وَکُلُّ أَمْرٍ مُّسْتَقِرٌّ(3) آنها (آیات خدا را) تکذیب کردند و از هواى نفسشان پیروى نمودند; و هر امرى قرارگاهى دارد! (3)

حِکْمَةٌ بَالِغَةٌ فَمَا تُغْنِ النُّذُرُ(5) این آیات، حکمت بالغه الهى است; اما انذارها (براى افرادلجوج) فایده نمى‏دهد! (5)

سوره الرحمن

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ (13) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را تکذیب مى‏کنید (شما اى گروه جن و انس)؟! (13) 

فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ (16)‏ پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنید؟! (16)

فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ (21) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنید؟! (21)

فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ (23) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنید؟! (23)

فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ (25) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنید؟! (25) کُلُّ مَنْ عَلَیْهَا فَانٍ (26) همه کسانى که روى آن ( زمین) هستند فانى مى‏شوند، (26) وَیَبْقَى وَجْهُ رَبِّکَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِکْرَامِ (27) و تنها ذات ذوالجلال و گرامى پروردگارت باقى مى‏ماند! (27) فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ (28) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنید؟! (28)

فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ (30) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنید؟! (30) سَنَفْرُغُ لَکُمْ أَیُّهَا الثَّقَلَانِ (31) بزودى به حساب شما مى‏پردازیم اى دو گروه انس و جن! (31) فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ (32) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنید؟! (32)

فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ (34) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنید؟! (34)

فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ (36) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنید؟! (36)

فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ(38) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنید؟! (38) فَیَوْمَئِذٍ لَّا یُسْأَلُ عَن ذَنبِهِ إِنسٌ وَلَا جَانٌّ(39) در آن روز هیچ کس از انس و جن از گناهش سؤال نمى‏شود (وهمه چیز روشن است)! (39) فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ(40)‏ پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنید؟! (40)

فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ(42) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنید؟! (42)

فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ(45) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنید؟! (45) وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ(46) و براى کسى که از مقام پروردگارش بترسد، دو باغ بهشتى است! (46) فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ(47) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنید؟! (47)

فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ(49) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنید؟! (49)

فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ(51) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنید؟! (51)

فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ(53) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنید؟! (53)

فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ(55) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنید؟! (55)

فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ(57) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنید؟! (57)

فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ(59) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنید؟! (59) هَلْ جَزَاء الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ(60) آیا جزاى نیکى جز نیکى است؟! (60) فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ(61) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنید؟! (61)

فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ(63) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنید؟! (63)

فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ(67)‏ پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنید؟! (67)

فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ(69) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنید؟! (69)

فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ(71) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنید؟! (71)

فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ(73) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنید؟! (73)

فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ(75) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنید؟! (75)

فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ(77) پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار مى‏کنید؟! (77) تَبَارَکَ اسْمُ رَبِّکَ ذِی الْجَلَالِ وَالْإِکْرَامِ(78) پربرکت و زوال‏ناپذیر است نام پروردگار صاحب جلال وبزرگوار تو! (78)

سوره واقعه

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ(1) هنگامى که واقعه عظیم (قیامت) واقع شود، (1) لَیْسَ لِوَقْعَتِهَا کَاذِبَةٌ(2) هیچ کس نمى‏تواند آن را انکار کند! (2) خَافِضَةٌ رَّافِعَةٌ(3)(این واقعه) گروهى را پایین مى‏آورد و گروهى را بالامى‏برد! (3)

إِنَّهُمْ کَانُوا قَبْلَ ذَلِکَ مُتْرَفِینَ(45) آنها پیش از این (در عالم دنیا) مست و مغرور نعمت بودند، (45) وَکَانُوا یُصِرُّونَ عَلَى الْحِنثِ الْعَظِیمِ(46) و بر گناهان بزرگ اصرار مى‏ورزیدند، (46) وَکَانُوا یَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَکُنَّا تُرَاباً وَعِظَاماً أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ(47) و مى‏گفتند: «هنگامى که ما مردیم و خاک و استخوان شدیم،آیا برانگیخته خواهیم شد؟! (47)

نَحْنُ خَلَقْنَاکُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ(57)»ما شما را آفریدیم; پس چرا (آفرینش مجدد را) تصدیق نمى‏کنید؟! (57) أَفَرَأَیْتُم مَّا تُمْنُونَ(58) آیا از نطفه‏اى که در رحم مى‏ریزید آگاهید؟! (58) أَأَنتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ(59) آیا شما آن را (در دوران جنینى) آفرینش (پى در پى) مى‏دهیدیا ما آفریدگاریم؟! (59) قَدَّرْنَا بَیْنَکُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِینَ(60) ما در میان شما مرگ را مقدر ساختیم; و هرگز کسى بر ما پیشى نمى‏گیرد! (60) عَلَى أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَالَکُمْ وَنُنشِئَکُمْ فِی مَا لَا تَعْلَمُونَ(61) تا گروهى را به جاى گروه دیگرى بیاوریم و شما را در جهانى که نمى‏دانید آفرینش تازه‏اى بخشیم! (61)

سوره حدید

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

آمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَأَنفِقُوا مِمَّا جَعَلَکُم مُّسْتَخْلَفِینَ فِیهِ فَالَّذِینَ آمَنُوا مِنکُمْ وَأَنفَقُوا لَهُمْ أَجْرٌ کَبِیرٌ (7) به خدا و رسولش ایمان بیاورید و از آنچه شما را جانشین ونماینده (خود) در آن قرار داده انفاق کنید; (زیرا) کسانى که از شما ایمان بیاورند وانفاق کنند، اجر بزرگى دارند! (7)

وَمَا لَکُمْ أَلَّا تُنفِقُوافِی سَبِیلِ اللَّهِ وَلِلَّهِ مِیرَاثُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَایَسْتَوِی مِنکُم مَّنْ أَنفَقَ مِن قَبْلِ الْفَتْحِ وَقَاتَلَ أُوْلَئِکَ أَعْظَمُ دَرَجَةً مِّنَ الَّذِینَ أَنفَقُوا مِن بَعْدُ وَقَاتَلُواوَکُلّاً وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنَى وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ (10) چرا در راه خدا انفاق نکنید در حالى که میراث آسمانها وزمین همه از آن خداست (و کسى چیزى را با خود نمى‏برد)! کسانى که قبل از پیروزى انفاق کردند و جنگیدند (با کسانى که پس از پیروزى انفاق کردند) یکسان نیستند; آنهابلندمقام تر از کسانى هستند که بعد از فتح انفاق نمودند و جهاد کردند; و خداوند به هر دو وعده نیک داده; و خدا به آنچه انجام مى‏دهید آگاه است. (10) مَن ذَا الَّذِی یُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً فَیُضَاعِفَهُ لَهُ وَلَهُ أَجْرٌ کَرِیمٌ (11)‏ کیست که به خدا وام نیکو دهد (و از اموالى که به او ارزانى داشته انفاق کند) تا خداوند آن را براى او چندین برابر کند؟ و براى او پاداش پرارزشى است! (11)

أَلَمْ یَأْنِ لِلَّذِینَ آمَنُوا أَن تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِکْرِ اللَّه ِوَمَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ وَلَا یَکُونُوا کَالَّذِینَ أُوتُواالْکِتَابَ مِن قَبْلُ فَطَالَ عَلَیْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُم ْوَکَثِیرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ (16) آیا وقت آن نرسیده است که دلهاى مؤمنان در برابر ذکر خدا وآنچه از حق نازل کرده است خاشع گردد؟! و مانند کسانى نباشند که در گذشته به آنهاکتاب آسمانى داده شد، سپس زمانى طولانى بر آنها گذشت و قلبهایشان قساوت پیدا کرد; وبسیارى از آنها گنهکارند! (16)

إِنَّ الْمُصَّدِّقِینَ وَالْمُصَّدِّقَاتِ وَأَقْرَضُوا اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً یُضَاعَفُ لَهُمْ وَلَهُمْ أَجْرٌ کَرِیمٌ (18)‏ مردان و زنان انفاق‏کننده، و آنها که (از این راه) به خدا «قرض الحسنه‏» دهند، (این قرض الحسنه) براى آنان مضاعف مى‏شود و پاداش پرارزشى دارند! (18)

اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِینَةٌوَتَفَاخُرٌ بَیْنَکُمْ وَتَکَاثُرٌ فِی الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِکَمَثَلِ غَیْثٍ أَعْجَبَ الْکُفَّارَ نَبَاتُهُ ثُمَّ یَهِیجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرّاً ثُمَّ یَکُونُ حُطَاماً وَفِی الْآخِرَةِ عَذَابٌ شَدِیدٌوَمَغْفِرَةٌ مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَانٌ وَمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَاإِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ (20) بدانید زندگى دنیا تنها بازى و سرگرمى و تجمل پرستى وفخرفروشى در میان شما و افزون طلبى در اموال و فرزندان است، همانند بارانى که محصولش کشاورزان را در شگفتى فرو مى‏برد، سپس خشک مى‏شود بگونه‏اى که آن را زردرنگ مى‏بینى; سپس تبدیل به کاه مى‏شود! و در آخرت، عذاب شدید است یا مغفرت و رضاى الهى; و (به هر حال) زندگى دنیا چیزى جز متاع فریب نیست! (20)

 سَابِقُواإِلَى مَغْفِرَةٍ مِّن رَّبِّکُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا کَعَرْضِ السَّمَاءوَالْأَرْضِ أُعِدَّتْ لِلَّذِینَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ ذَلِکَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتِیهِ مَن یَشَاءُ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ (21) به پیش تازید براى رسیدن به مغفرت پروردگارتان و بهشتى که پهنه آن مانند پهنه آسمان و زمین است و براى کسانى که به خدا و رسولانش ایمان آورده‏اند; آماده شده است، این فضل خداوند است که به هر کس بخواهد مى‏دهد; و خداوندصاحب فضل‏عظیم است! (21) مَا أَصَابَ مِن مُّصِیبَةٍ فِی الْأَرْضِ وَلَا فِی أَنفُسِکُمْ إِلَّافِی کِتَابٍ مِّن قَبْلِ أَن نَّبْرَأَهَا إِنَّ ذَلِکَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرٌ (22) هیچ مصیبتى (ناخواسته) در زمین و نه در وجود شما روى نمى‏دهد مگر اینکه همه آنها قبل از آنکه زمین را بیافرینیم در لوح محفوظ ثبت است; واین امر براى خدا آسان است! (22) لِکَیْلَا تَأْسَوْا عَلَى مَا فَاتَکُمْ وَلَا تَفْرَحُوا بِمَا آتَاکُمْ وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ کُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ (23) این بخاطر آن است که براى آنچه از دست داده‏اید تاسف نخورید، و به آنچه به شما داده است دلبسته و شادمان نباشید; و خداوند هیچ متکبرفخرفروشى را دوست ندارد! (23) الَّذِینَ یَبْخَلُونَ وَیَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَمَن یَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ (24)‏ همانها که بخل مى‏ورزند و مردم را به بخل دعوت مى‏کنند; وهر کس (از این فرمان) روى‏گردان شود، (به خود زیان مى‏رساند نه به خدا)، چرا که خداوند بى‏نیاز و شایسته ستایش است! (24)

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَآمِنُوا بِرَسُولِهِ یُؤْتِکُمْ کِفْلَیْنِ مِن رَّحْمَتِهِ وَیَجْعَل لَّکُمْ نُوراً تَمْشُونَ بِهِ وَیَغْفِرْ لَکُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ (28) اى کسانى که ایمان آورده‏اید! تقواى الهى پیشه کنید و به رسولش ایمان بیاورید تا دو سهم از رحمتش به شما ببخشد و براى شما نورى قرار دهد که با آن (در میان مردم و در مسیر زندگى خود) راه بروید و گناهان شما را ببخشد; وخداوند غفور و رحیم است. (28)

سوره مجادله

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

5

إِنَّ الَّذِینَ یُحَادُّونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ کُبِتُوا کَمَا کُبِتَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ وَقَدْ أَنزَلْنَا آیَاتٍ بَیِّنَاتٍ وَلِلْکَافِرِینَ عَذَابٌ مُّهِینٌ

کسانی که با خدا و پیامبرش مخالفت می ورزند ذلیل و خوار می شوند، همچنان که پیشینیانشان خوار شده اند ما آیاتی روشن نازل کردیم و کافران راعذابی است خوار کننده

6

یَوْمَ یَبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِیعًا فَیُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُوا أَحْصَاهُ اللَّهُ وَنَسُوهُ وَاللَّهُ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ

روزی که خدا همگان را زنده می کند، آنان را از کاری که کرده اند آگاه می سازد خدا اعمال آنها را شماره کرده است ، هر چند خود از یاد برده اند، و خدا ناظر بر هر چیزی است

10

إِنَّمَا النَّجْوَى مِنَ الشَّیْطَانِ لِیَحْزُنَ الَّذِینَ آمَنُوا وَلَیْسَ بِضَارِّهِمْ شَیْئًا إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَعَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ

هر آینه نجوا کردن کار شیطان است که می خواهد مؤمنان را محزون کند و، حال آنکه هیچ زیانی ، جز به فرمان خداوند، به آنها نمی رساند و مؤمنان باید که بر خدا توکل کنند

14

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ تَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهِم مَّا هُم مِّنکُمْ وَلَا مِنْهُمْ وَیَحْلِفُونَ عَلَى الْکَذِبِ وَهُمْ یَعْلَمُونَ

آیا ندیده ای آن کسان را که با مردمی که خدا بر آنها خشم گرفته بود،، دوستی ورزیدند ? اینان نه از شمایند و نه از ایشان و خود می دانند که بردروغ سوگند می خوردند

15

أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ عَذَابًا شَدِیدًا إِنَّهُمْ سَاء مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ

خدا برایشان عذابی سخت آماده کرده است زیرا کارهایی که می کنند ناپسند است

16

اتَّخَذُوا أَیْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَن سَبِیلِ اللَّهِ فَلَهُمْ عَذَابٌ مُّهِینٌ

از سوگندهایشان سپری ساخته اند و از راه خدا رویگردان شده اند پس برای آنهاست عذابی خوار کننده

17

لَن تُغْنِیَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُم مِّنَ اللَّهِ شَیْئًا أُوْلَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ

اموال و اولادشان برایشان در برابر خشم خدا سود نکند اهل جهنمند و در آن جاودان

19

اسْتَحْوَذَ عَلَیْهِمُ الشَّیْطَانُ فَأَنسَاهُمْ ذِکْرَ اللَّهِ أُوْلَئِکَ حِزْبُ الشَّیْطَانِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ الشَّیْطَانِ هُمُ الْخَاسِرُونَ

شیطان بر آنها چیره شده است و نام خدا را از یادشان برده است ایشان حزب شیطانند آگاه باش که حزب شیطان زیان کنندگانند

20

إِنَّ الَّذِینَ یُحَادُّونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ أُوْلَئِکَ فِی الأَذَلِّینَ

کسانی که با خدا و پیامبرش مخالفت می ورزند در زمره ذلیل شدگانند

21

کَتَبَ اللَّهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَرُسُلِی إِنَّ اللَّهَ قَوِیٌّ عَزِیزٌ

خدا مقرر داشته که : البته من و پیامبرانم پیروز می شویم زیرا خدا توانا و پیروزمند است