نشانه ها از نگاه قرآن.بخش پنجم

نشانه ها بخش پنجم

سوره تغابن

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَصَوَّرَکُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَکُمْ وَإِلَیْهِ الْمَصِیرُ(3) آسمانها و زمین را بحق آفرید; و شما را (در عالم جنین) تصویر کرد، تصویرى زیبا و دلپذیر; و سرانجام (همه) بسوى اوست. (3)

سوره طلاق

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

رَّسُولاً یَتْلُو عَلَیْکُمْ آیَاتِ اللَّهِ مُبَیِّنَاتٍ لِّیُخْرِجَ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَمَن یُؤْمِن بِاللَّهِ وَیَعْمَلْ صَالِحاً یُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا أَبَداً قَدْأَحْسَنَ اللَّهُ لَهُ رِزْقاً (11) رسولى به سوى شما فرستاده که آیات روشن خدا را بر شماتلاوت مى‏کند تا کسانى را که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام داده‏اند، ازتاریکیها بسوى نور خارج سازد! و هر کس به خدا ایمان آورده و اعمال صالح انجام دهد،او را در باغهایى از بهشت وارد سازد که از زیر (درختانش) نهرها جارى است، جاودانه در آن مى‏مانند، و خداوند روزى نیکویى براى او قرار داده است! (11)

سوره تحریم

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِّلَّذِینَ کَفَرُوا اِمْرَأَةَ نُوحٍ وَاِمْرَأَةَ لُوطٍ کَانَتَا تَحْتَ عَبْدَیْنِ مِنْ عِبَادِنَاصَالِحَیْنِ فَخَانَتَاهُمَا فَلَمْ یُغْنِیَا عَنْهُمَا مِنَ اللَّهِ شَیْئاً وَقِیلَ ادْخُلَا النَّارَ مَعَ الدَّاخِلِینَ(10) خداوند براى کسانى که کافر شده‏اند به همسر نوح و همسر لوط مثل زده است، آن دو تحت سرپرستى دو بنده از بندگان صالح ما بودند، ولى به آن دوخیانت کردند و ارتباط با این دو (پیامبر) سودى به حالشان (در برابر عذاب الهى) نداشت، و به آنها گفته شد: «وارد آتش شوید همراه کسانى که وارد مى‏شوند!» (10) وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِّلَّذِینَ آمَنُوا اِمْرَأَةَ فِرْعَوْنَ إِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِی عِندَکَ بَیْتاً فِی الْجَنَّةِ وَنَجِّنِی مِن فِرْعَوْنَ وَعَمَلِهِ وَنَجِّنِی مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ(11) و خداوند براى مؤمنان، به همسر فرعون مثل زده است، در آن هنگام که گفت: «پروردگارا! خانه‏اى براى من نزد خودت در بهشت بساز، و مرا از فرعون و کار او نجات ده و مرا از گروه ستمگران رهایى بخش!» (11) وَمَرْیَمَ ابْنَتَ عِمْرَانَ الَّتِی أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَافِیهِ مِن رُّوحِنَا وَصَدَّقَتْ بِکَلِمَاتِ رَبِّهَا وَکُتُبِهِ وَکَانَتْ مِنَ الْقَانِتِینَ(12) و همچنین به مریم دختر عمران که دامان خود را پاک نگهداشت، و ما از روح خود در آن دمیدیم; او کلمات پروردگار و کتابهایش را تصدیق کردو از مطیعان فرمان خدا بود! (12)

سوره ملک

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

الَّذِی خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقاً مَّا تَرَى فِی خَلْق ِالرَّحْمَنِ مِن تَفَاوُتٍ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرَى مِن فُطُورٍ (3) همان کسى که هفت آسمان را بر فراز یکدیگر آفرید; در آفرینش خداوند رحمان هیچ تضاد و عیبى نمى‏بینى! بار دیگر نگاه کن، آیا هیچ شکاف و خللى مشاهده مى‏کنى؟! (3) ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ کَرَّتَیْنِ یَنقَلِبْ إِلَیْکَ الْبَصَرُ خَاسِأً وَهُوَ حَسِیرٌ (4) بار دیگر (به عالم هستى) نگاه کن، سرانجام چشمانت (درجستجوى خلل و نقصان ناکام مانده) به سوى تو باز مى‏گردد در حالى که خسته و ناتواناست! (4)

أَوَلَمْ یَرَوْا إِلَى الطَّیْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَیَقْبِضْنَ مَایُمْسِکُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَنُ إِنَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ بَصِیرٌ(19) آیا به پرندگانى که بالاى سرشان است، و گاه بالهاى خود راگسترده و گاه جمع مى‏کنند، نگاه نکردند؟! جز خداوند رحمان کسى آنها را بر فرازآسمان نگه نمى‏دارد، چرا که او به هر چیز بیناست! (19)

قُلْ هُوَ الَّذِی أَنشَأَکُمْ وَجَعَلَ لَکُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ قَلِیلاً مَّا تَشْکُرُونَ(23) بگو: «او کسى است که شما را آفرید و براى شما گوش و چشم وقلب قرار داد; اما کمتر سپاسگزارى مى‏کنید!» (23)

قُلْ أَرَأَیْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُکُمْ غَوْراً فَمَن یَأْتِیکُم بِمَاء مَّعِینٍ(30) بگو: «به من خبر دهید اگر آبهاى (سرزمین) شما در زمین فرورود، چه کسى مى‏تواند آب جارى و گوارا در دسترس شما قرار دهد؟!» (30)

سوره قلم

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

فَسَتُبْصِرُ وَیُبْصِرُونَ(5) و بزودى تو مى‏بینى و آنان نیز مى‏بینند، (5) بِأَییِّکُمُ الْمَفْتُونُ(6) که کدام یک از شما مجنونند! (6)

إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ کَمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَیَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِینَ(17) ما آنها را آزمودیم، همان گونه که «صاحبان باغ‏» را آزمایش کردیم، هنگامى که سوگند یاد کردند که میوه‏هاى باغ را صبحگاهان (دور از چشم مستمندان) بچینند. (17) وَلَا یَسْتَثْنُونَ(18) و هیچ از آن استثنا نکنند; (18) فَطَافَ عَلَیْهَا طَائِفٌ مِّن رَّبِّکَ وَهُمْ نَائِمُونَ(19) اما عذابى فراگیر (شب هنگام) بر (تمام) باغ آنها فرود آمددر حالى که همه در خواب بودند، (19) فَأَصْبَحَتْ کَالصَّرِیمِ(20) و آن باغ سرسبز همچون شب سیاه و ظلمانى شد! (20) فَتَنَادَوا مُصْبِحِینَ(21) صبحگاهان یکدیگر را صدا زدند، (21) أَنِ اغْدُوا عَلَى حَرْثِکُمْ إِن کُنتُمْ صَارِمِینَ(22) که بسوى کشتزار و باغ خود حرکت کنید اگر قصد چیدن میوه‏هارا دارید! (22) فَانطَلَقُوا وَهُمْ یَتَخَافَتُونَ(23) آنها حرکت کردند در حالى که آهسته با هم مى‏گفتند:» (23) أَن لَّا یَدْخُلَنَّهَا الْیَوْمَ عَلَیْکُم مِّسْکِینٌ(24)«مواظب باشید امروز حتى یک فقیر وارد بر شما نشود!» (24) وَغَدَوْا عَلَى حَرْدٍ قَادِرِینَ(25)(آرى) آنها صبحگاهان تصمیم داشتند که با قدرت از مستمندان جلوگیرى کنند. (25) فَلَمَّا رَأَوْهَا قَالُوا إِنَّا لَضَالُّونَ(26) هنگامى که (وارد باغ شدند و) آن را دیدند گفتند: «حقا» ماگمراهیم! (26)

وَإِن یَکَادُ الَّذِینَ کَفَرُوا لَیُزْلِقُونَکَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّکْرَ وَیَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ(51) نزدیک است کافران هنگامى که آیات قرآن را مى‏شنوند باچشم‏زخم خود تو را از بین ببرند، و مى‏گویند: «او دیوانه است!» (51)

سوره حاقه

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

وَجَاء فِرْعَوْنُ وَمَن قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِکَاتُ بِالْخَاطِئَةِ(9) و فرعون و کسانى که پیش از او بودند و همچنین اهل شهرهاى زیر و رو شده (قوم لوط) مرتکب گناهان بزرگ شدند، (9)

وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ قَلِیلاً مَا تُؤْمِنُونَ(41) و گفته شاعرى نیست، اما کمتر ایمان مى‏آورید! (41)

سوره معارج

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ(1) تقاضاکننده‏اى تقاضاى عذابى کرد که واقع شد! (1) 

إِنَّهُمْ یَرَوْنَهُ بَعِیداً(6) زیرا آنها آن روز را دور مى‏بینند، (6) وَنَرَاهُ قَرِیباً(7) و ما آن را نزدیک مى‏بینیم! (7)

إِنَّ الْإِنسَانَ خُلِقَ هَلُوعاً(19) به یقین انسان حریص و کم‏طاقت آفریده شده است، (19) 

فَذَرْهُمْ یَخُوضُوا وَیَلْعَبُوا حَتَّى یُلَاقُوا یَوْمَهُمُ الَّذِی یُوعَدُونَ(42) آنان را به حال خود واگذار تا در باطل خود فروروند و بازى کنند تا زمانى که روز موعود خود را ملاقات نمایند! (42)

سوره نوح

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

إِنَّا أَرْسَلْنَا نُوحاً إِلَى قَوْمِهِ أَنْ أَنذِرْ قَوْمَکَ مِن قَبْلِ أَن یَأْتِیَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ(1) ما نوح را به سوى قومش فرستادیم و گفتیم: «قوم خود را انذارکن پیش از آنکه عذاب دردناک به سراغشان آید!» (1)

فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ إِنَّهُ کَانَ غَفَّاراً(10)‏ به آنها گفتم: «از پروردگار خویش آمرزش بطلبید که او بسیارآمرزنده است... (10) یُرْسِلِ السَّمَاء عَلَیْکُم مِّدْرَاراً(11) تا بارانهاى پربرکت آسمان را پى در پى بر شما فرستد، (11) وَیُمْدِدْکُمْ بِأَمْوَالٍ وَبَنِینَ وَیَجْعَل لَّکُمْ جَنَّاتٍ وَیَجْعَل لَّکُمْ أَنْهَاراً(12) و شما را با اموال و فرزندان فراوان کمک کند و باغهاى سرسبز و نهرهاى جارى در اختیارتان قرار دهد! (12) مَّا لَکُمْ لَا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقَاراً(13) چرا شما براى خدا عظمت قائل نیستید؟! (13) وَقَدْ خَلَقَکُمْ أَطْوَاراً(14) در حالى که شما را در مراحل مختلف آفرید (تا از نطفه به انسان کامل رسیدید)! (14) أَلَمْ تَرَوْا کَیْفَ خَلَقَ اللَّهُ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقاً(15) آیا نمى‏دانید چگونه خداوند هفت آسمان را یکى بالاى دیگرى آفریده است، (15) وَجَعَلَ الْقَمَرَ فِیهِنَّ نُوراً وَجَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجاً(16) و ماه را در میان آسمانها مایه روشنایى، و خورشید را چراغ فروزانى قرار داده است؟! (16) وَاللَّهُ أَنبَتَکُم مِّنَ الْأَرْضِ نَبَاتاً(17) و خداوند شما را همچون گیاهى از زمین رویانید، (17) ثُمَّ یُعِیدُکُمْ فِیهَا وَیُخْرِجُکُمْ إِخْرَاجاً(18) سپس شما را به همان زمین بازمى‏گرداند، و بار دیگر شما راخارج مى‏سازد! (18) وَاللَّهُ جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ بِسَاطاً(19) و خداوند زمین را براى شما فرش گسترده‏اى قرار داد... (19) لِتَسْلُکُوا مِنْهَا سُبُلاً فِجَاجاً(20) تا از راههاى وسیع و دره‏هاى آن بگذرید (و به هر جامى‏خواهید بروید)!» (20)

سوره مدثر

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

ذَرْنِی وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِیداً(11) مرا با کسى که او را خود به تنهایى آفریده‏ام واگذار! (11) وَجَعَلْتُ لَهُ مَالاً مَّمْدُوداً(12) همان کسى که براى او مال گسترده‏اى قرار دادم، (12) وَبَنِینَ شُهُوداً(13) و فرزندانى که همواره نزد او (و در خدمت او) هستند، (13) وَمَهَّدتُّ لَهُ تَمْهِیداً(14) و وسایل زندگى را از هر نظر براى وى فراهم ساختم! (14) ثُمَّ یَطْمَعُ أَنْ أَزِیدَ(15) باز هم طمع دارد که بر او بیفزایم! (15)

سوره قیامت

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

أَیَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن یُتْرَکَ سُدًى(36) آیا انسان گمان مى‏کند بى‏هدف رها مى‏شود؟! (36) أَلَمْ یَکُ نُطْفَةً مِّن مَّنِیٍّ یُمْنَى(37) آیا او نطفه‏اى از منى که در رحم ریخته مى‏شود نبود؟! (37) ثُمَّ کَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّى(38) سپس بصورت خون بسته در آمد، و خداوند او را آفرید و موزون ساخت، (38) فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَیْنِ الذَّکَرَ وَالْأُنثَى(39) و از او دو زوج مرد و زن آفرید! (39) أَلَیْسَ ذَلِکَ بِقَادِرٍ عَلَى أَن یُحْیِیَ الْمَوْتَى(40) آیا چنین کسى قادر نیست که مردگان را زنده کند؟! (40)

سوره انسان

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن نُّطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَّبْتَلِیهِ فَجَعَلْنَاهُ سَمِیعاً بَصِیراً(2) ما انسان را از نطفه مختلطى آفریدیم، و او را مى‏آزماییم; (بدین جهت) او را شنوا و بینا قرار دادیم! (2)

سوره مرسلات

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

 أَلَمْ نُهْلِکِ الْأَوَّلِینَ(16) آیا ما اقوام (مجرم) نخستین را هلاک نکردیم؟! (16)

آیا شما را از آبى پست و ناچیز نیافریدیم، (20) فَجَعَلْنَاهُ فِی قَرَارٍ مَّکِینٍ(21) سپس آن را در قرارگاهى محفوظ و آماده قرار دادیم، (21) إِلَى قَدَرٍ مَّعْلُومٍ(22) تا مدتى معین؟! (22) فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ(23) ما قدرت بر این کار داشتیم، پس ما قدرتمند خوبى هستیم (وامر معاد براى ما آسان است)! (23)

أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ کِفَاتاً(25) آیا زمین را مرکز اجتماع انسانها قرار ندادیم، (25) أَحْیَاء وَأَمْوَاتاً(26) هم در حال حیاتشان و هم مرگشان؟! (26) وَجَعَلْنَا فِیهَا رَوَاسِیَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَیْنَاکُم مَّاء فُرَاتاً(27) و در آن کوه‏هاى استوار و بلندى قرار دادیم، و آبى گوارابه شما نوشاندیم! (27)

سوره نبأ

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَاداً(6) آیا زمین را محل آرامش (شما) قرار ندادیم؟! (6) وَالْجِبَالَ أَوْتَاداً(7) و کوه‏ها را میخهاى زمین؟! (7) وَخَلَقْنَاکُمْ أَزْوَاجاً(8) و شما را بصورت زوجها آفریدیم! (8) وَجَعَلْنَا نَوْمَکُمْ سُبَاتاً(9) و خواب شما را مایه آرامشتان قرار دادیم، (9) وَجَعَلْنَا اللَّیْلَ لِبَاساً(10) و شب را پوششى (براى شما)، (10) وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشاً(11) و روز را وسیله‏اى براى زندگى و معاش! (11) وَبَنَیْنَا فَوْقَکُمْ سَبْعاً شِدَاداً(12) و بر فراز شما هفت (آسمان) محکم بنا کردیم! (12) وَجَعَلْنَا سِرَاجاً وَهَّاجاً(13) و چراغى روشن و حرارت‏بخش آفریدیم! (13) وَأَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاء ثَجَّاجاً(14) و از ابرهاى باران‏زا آبى فراوان نازل کردیم، (14) لِنُخْرِجَ بِهِ حَبّاً وَنَبَاتاً(15) تا بوسیله آن دانه و گیاه بسیار برویانیم، (15) وَجَنَّاتٍ أَلْفَافاً(16) و باغهایى پردرخت! (16)

سوره نازعات

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

إِنَّ فِی ذَلِکَ لَعِبْرَةً لِّمَن یَخْشَى(26) در این عبرتى است براى کسى که (از خدا) بترسد! (26) أَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقاً أَمِ السَّمَاء بَنَاهَا (27) آیا آفرینش شما (بعد از مرگ) مشکل‏تر است یا آفرینش آسمان که خداوند آن را بنا نهاد؟! (27) رَفَعَ سَمْکَهَا فَسَوَّاهَا(28) سقف آن را برافراشت و آن را منظم ساخت، (28) وَأَغْطَشَ لَیْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا(29) و شبش را تاریک و روزش را آشکار نمود! (29) وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِکَ دَحَاهَا(30) و زمین را بعد از آن گسترش داد، (30) أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءهَا وَمَرْعَاهَا(31) و از آن آب و چراگاهش را بیرون آورد، (31) وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا(32) و کوه‏ها را ثابت و محکم نمود! (32) مَتَاعاً لَّکُمْ وَلِأَنْعَامِکُمْ(33) همه اینها براى بهره‏گیرى شما و چهارپایانتان است! (33)

سوره عبس

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

 قُتِلَ الْإِنسَانُ مَا أَکْفَرَهُ(17) مرگ بر این انسان، چقدر کافر و ناسپاس است! (17) مِنْ أَیِّ شَیْءٍ خَلَقَهُ(18)(خداوند) او را از چه چیز آفریده است؟! (18) مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ(19) او را از نطفه ناچیزى آفرید، سپس اندازه‏گیرى کرد و موزون ساخت، (19) ثُمَّ السَّبِیلَ یَسَّرَهُ(20) سپس راه را براى او آسان کرد، (20) ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ(21) بعد او را میراند و در قبر پنهان نمود،(21)

فَلْیَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَى طَعَامِهِ(24) انسان باید به غذاى خویش (و آفرینش آن) بنگرد! (24) أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاء صَبّاً(25) ما آب فراوان از آسمان فرو ریختیم، (25) ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقّاً(26) سپس زمین را از هم شکافتیم، (26) فَأَنبَتْنَا فِیهَا حَبّاً(27) و در آن دانه‏هاى فراوانى رویاندیم، (27) وَعِنَباً وَقَضْباً(28) و انگور و سبزى بسیار، (28) وَزَیْتُوناً وَنَخْلاً(29) و زیتون و نخل فراوان، (29) وَحَدَائِقَ غُلْباً(30) و باغهاى پردرخت، (30) وَفَاکِهَةً وَأَبّاً(31) و میوه و چراگاه، (31) مَّتَاعاً لَّکُمْ وَلِأَنْعَامِکُمْ(32) تا وسیله‏اى براى بهره‏گیرى شما و چهارپایانتان باشد! (32) 

سوره انفطار

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

یَا أَیُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّکَ بِرَبِّکَ الْکَرِیمِ(6) اى انسان! چه چیز تو را در برابر پروردگار کریمت مغرورساخته است؟! (6) الَّذِی خَلَقَکَ فَسَوَّاکَ فَعَدَلَکَ(7) همان خدایى که تو را آفرید و سامان داد و منظم ساخت، (7) فِی أَیِّ صُورَةٍ مَّا شَاء رَکَّبَکَ(8) و در هر صورتى که خواست تو را ترکیب نمود. (8)

سوره مطففین

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

وَمَا یُکَذِّبُ بِهِ إِلَّا کُلُّ مُعْتَدٍ أَثِیمٍ(12) تنها کسى آن را انکار مى‏کند که متجاوز و گنهکار است! (12)

إِنَّ الَّذِینَ أَجْرَمُوا کَانُواْ مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا یَضْحَکُونَ(29) بدکاران (در دنیا) پیوسته به مؤمنان مى‏خندیدند، (29)

سوره انشقاق

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

 یَا أَیُّهَا الْإِنسَانُ إِنَّکَ کَادِحٌ إِلَى رَبِّکَ کَدْحاً فَمُلَاقِیهِ(6) اى انسان! تو با تلاش و رنج بسوى پروردگارت مى‏روى و او راملاقات خواهى کرد! (6)

لَتَرْکَبُنَّ طَبَقاً عَن طَبَقٍ(19) که همه شما پیوسته از حالى به حال دیگر منتقل مى‏شوید (تابه کمال برسید). (19) 

سوره بروج

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

إِنَّهُ هُوَ یُبْدِئُ وَیُعِیدُ(13) اوست که آفرینش را آغاز مى‏کند و بازمى‏گرداند، (13)

سوره طارق

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

فَلْیَنظُرِ الْإِنسَانُ مِمَّ خُلِقَ(5) انسان باید بنگرد که از چه چیز آفریده شده است! (5) خُلِقَ مِن مَّاء دَافِقٍ(6) از یک آب جهنده آفریده شده است، (6) یَخْرُجُ مِن بَیْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ(7) آبى که از میان پشت و سینه‏ها خارج مى‏شود! (7)

سوره اعلی

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

الَّذِی خَلَقَ فَسَوَّى(2) همان خداوندى که آفرید و منظم کرد، (2) وَالَّذِی قَدَّرَ فَهَدَى(3) و همان که اندازه‏گیرى کرد و هدایت نمود، (3) وَالَّذِی أَخْرَجَ الْمَرْعَى(4) آن کس را که چراگاه را به وجود آورد، (4) فَجَعَلَهُ غُثَاء أَحْوَى(5) سپس آن را خشک و تیره قرار داد! (5) سَنُقْرِؤُکَ فَلَا تَنسَى(6) ما بزودى (قرآن را) بر تو مى‏خوانیم و هرگز فراموش نخواهى کرد، (6) إِلَّا مَا شَاء اللَّهُ إِنَّهُ یَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا یَخْفَى(7) مگر آنچه را خدا بخواهد، که او آشکار و نهان را مى‏داند! (7)

سوره غاشیه

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

أَفَلَا یَنظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ(17) آیا آنان به شتر نمى‏نگرند که چگونه آفریده شده است؟! (17) وَإِلَى السَّمَاء کَیْفَ رُفِعَتْ(18) و به آسمان نگاه نمى‏کنند که چگونه برافراشته شده؟! (18) وَإِلَى الْجِبَالِ کَیْفَ نُصِبَتْ(19) و به کوه‏ها که چگونه در جاى خود نصب گردیده! (19) وَإِلَى الْأَرْضِ کَیْفَ سُطِحَتْ(20) و به زمین که چگونه گسترده و هموار گشته است؟! (20)

سوره بینه

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

لَمْ یَکُنِ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ وَالْمُشْرِکِینَ مُنفَکِّینَ حَتَّى تَأْتِیَهُمُ الْبَیِّنَةُ(1) کافران از اهل کتاب و مشرکان (مى‏گفتند:) دست از آیین خودبرنمى‏دارند تا دلیل روشنى براى آنها بیاید، (1)

وَمَا تَفَرَّقَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ إِلَّا مِن بَعْدِ مَا جَاءتْهُمُ الْبَیِّنَةُ(4) اهل کتاب (نیز در دین خدا) اختلاف نکردند مگر بعد از آنکه دلیل روشن براى آنان آمد! (4)

سوره نصر

بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده مهربان

إِذَا جَاء نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ(1) هنگامى که یارى خدا و پیروزى فرارسد، (1) وَرَأَیْتَ النَّاسَ یَدْخُلُونَ فِی دِینِ اللَّهِ أَفْوَاجاً(2) و ببینى مردم گروه گروه وارد دین خدا مى‏شوند، (2)